سلام بر همه یاران همبندم، سلام بر قیام آفرینان،
جوانان و مردم ایران و سلام ویژه به شهدای قیام برای سرنگونی. من شاهین ذوقی تبار
هستم 30اردیبهشت 92 توسط اطلاعات سپاه به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران دستگیر شدم. به مدت یک سال و
پنج روز در بازداشتگاه 2الف بودم. پنج سال
هم حکم گرفتم. بعد هم به زندان اوین و زندان گوهردشت رفتم. در طول مدت هفت سال بارها توسط بازجوهای وزارت
اطلاعات و بازجوهای 2الف اطلاعات
سپاه مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفتم به‌طوری
که هم سرم شکست هم دندونم شکست. ولی خوب اینها
مهم نیست. این هزینه‌یی است که برای آزادی باید پرداخت بشه. تجربه‌یی که از ادم می‌فهمه
از این بازجوییها و شکنجه ها اینه که به
مرور زمان آدم می‌فهمه که ترس مأموران رژیم
و بازجوها از قیام و مردم خیلی زیاده
همچنین یادی می‌کنم از علی آقا معزی که مدت
کوتاهی باهاش همبند بودم و چیزهای فراوانی ازش یاد گرفتم...
همه تحت فشارند. و عامل اصلی تمام مشکلات
ما رژیمه شما به درستی در خیابانها اعلام
کردید که اصلاح‌طلب اصول گرا دیگه تمام
ماجرا، رژیم برای سرپوش گذاشتن بر روی سرکوب داخل و دخالتهایش در کشورهای منطقه ازجمله سوریه و عراق و یمن و
بقیه کشورها و همچنین حمایت از دیکتاتور
خونخوار بشار اسد مردم داخل را سرکوب میکند بهترین راه اینه که از تمام فرصتها
استفاده کنیم... و با تشکیل کانونهای نبرد در هر شرایط در هر زمان و هر مکان دست در دست هم بدهیم و نگذاریم رژیم چهل سالگی‌اش را ببینه... همچنین از کشورهای غربی می‌خواهم از سیاست مماشات با
رژیم ایران دست بردارند قطعاً یک ایران آزاد و دموکراتیک برای مردم منطقه و مردم جهان خیلی
مفیدتره در آخر یاد شهدای مقاومت و شهدای قیام به‌ویژه شهدای سال67 را گرامی میدارم قطعاً خون اونها بوده
که الآن من این جرأت را پیدا می‌کنم که در
جلوی این دوربین صحبت کنم.
آزاد شدن زندانی سیاسی رضا اکبری منفرد
رضا اکبری منفرد، زندانی سیاسی که به اتهاماتی از جمله هواداری از سازمان مجاهدین خلق به تحمل ۵ سال و ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود، با بدنی بیمار و زجر کشیده از آثار اعتصاب غذای طولانی با اتمام دوران محکومیت‌اش از زندان رجایی شهر کرج آزاد شد.
رضا اکبری منفرد، زندانی سیاسی که به اتهاماتی از جمله هواداری از سازمان مجاهدین خلق به تحمل ۵ سال و ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود، با بدنی بیمار و زجر کشیده از آثار اعتصاب غذای طولانی با اتمام دوران محکومیت‌اش از زندان رجایی شهر کرج آزاد شد.
آقای اکبری منفرد محکومیت
خود را در حالی سپری کرد که در تمام سالهای حبس مرخصی شامل حال وی نشد.
بعد از پایان اعتصاب غذای زندانیان سیاسی زندان گوهردشت رژیم ضد بشری که قصد کشتار سفید و خاموش این قهرمانان را در سر دارد از هیچ آزار و فشار و محدودیتی در حق آنها دریغ نمی کند
نامه افشاگرانه و تکاندهنده رضا اکبری منفرد بار دیگر افشاگر این جنایات پنهان است:
زندانی سیاسی رضا اکبری منفرد طی نامه‌یی از
زندان گوهردشت کرج به عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه حقوق‌بشر در امور ایران نسبت به
فشار به زندانیان و یک فاجعه انسانی هشدار داد و مسئولیت آن را متوجه کارگزاران رژیم
در زندانها دانست.
در این نامه آمده است: اینجانب رضا اکبری منفرد
که در اعتصاب‌غذای اخیر (زندان گوهر دشت) و در اعتراض به شرایط به‌غایت غیرانسانی
شرکت کرده بودم، حال به قصد تلافی‌جویی و انتقام، کارگزاران سازمان زندانها و به‌طور
خاص مدیرکل سازمان زندانها (محبی) تحت شدیدترین فشارهای روحی و جسمی قرار گرفته‌ام
(البته این فشارها بر سایر هم بندیانم هم وارد می‌شود) از جمله این‌که قریب به دو
ماه است که از ملاقات حضوری محروم شده‌ام، اجازه ملاقات با خواهرم (مریم اکبری
منفرد) که او هم در زندان است را نمی‌دهند، پرسنل بهداری را از هرگونه رسیدگی به
اعتصابیون منع کرده‌اند، حتی به نگهبانان ابلاغ شده که هیچ رسیدگی به ما نکنند، به‌طوری‌که
حتی مانع رفتن ما به بهداری زندان می‌شوند. با وجودی که ۴۰روز در
اعتصاب‌غذا بوده‌ایم ولی حال از امکان دسترسی به هر ماده غذایی (گوشت، لبنیات، میوه
و سبزی و...) محروم گشته‌ایم و فروشگاه زندان هم رسماً از هرگونه فروش به ما منع
شده است، هواخوری را به حدود ۲ تا ۳ساعت در
روز تقلیل داده‌اند و ۲۰ساعت باید به در و دیوار زندان نگاه کنیم بدون هیچ امکان رسانه‌یی
تلویزیون، رادیو و حتی کتاب... اینجانب در شرایطی که شصت و چهارمین سال عمرم را می‌گذرانم
به‌دلیل ۴۰روز اعتصاب غذا، به‌شدت دچار ضعف و مشکلات گوارشی و تنفسی و مفصلی
شده‌ام، حتی از تهیه کردن ماده مغذی هم محرومم و با تأکید و بخشنامه صریح مدیر کل
سازمان زندانها (... محبی) با وساطت رئیس زندان گوهردشت (مردانی –محمد) ما را تا
مرگ تدریجی و سو‌ءتغذیه و... تحت فشار قرار داده‌اند و هیچ امکان خبررسانی (تلفن
و..) هم در اختیار نداریم. لذا از شما و کلیه مجامع حقوق‌بشری خواستار پیگیری این
مسأله هستم. چون ما همگی در زندان گوهردشت کرج با این محرومیتها و تعدیات از سوی
سازمان زندانها و شخص (محبی) مواجه هستیم و این چه بسا به یک فاجعه در زندان بیانجآمد
که مسئولیت آن تماماً متوجه کارگزاران حکومتی و سازمان زندان هاست.
رضا اکبری منفرد یکی از شاهدان قتل عام ۶۷ و از خانواده های زندانیان سیاسی اعدام شده بی گناه برادر کوچک او و خواهرش در این قتل عام سربدار شدند و نیز دو برادر وی در سال های ۶۰ و ۶۳ اعدام شدند
از هشتم مرداد
۹۶ در اعتصاب غذا به سر می برد و خواهرش مریم اکبری منفرد در بند زنان اوین نگهداری
می شود.
او هم اکنون چهارمین
سال از دوران محکومیت پنج ساله خود را سپری می کند. در این سالیان محروم از حق
مرخصی بدون داشتن وکیل و بدون تفهیم اتهام،در زندان گوهردشت به سر می برد
رضا اکبری منفرد، سابقه دستگیری در
دهه شصت و سال ۱۳۸۰ دارد، او آخرین بار، در دی ماه سال ۱۳۹۱بازداشت، وبه بند 209
زندان اوین منتقل شد. او پس از ۸ ماه حبس وبازجویی، در شعبه ۱۵ دادگاه به اتهام
اجتماع وتبانی و هواداری از سازمان مجاهدین خلق به پنج سال و شش ماه حبس محکوم گردید
او بارها برای محاکمه عاملین جنایت اعضای خانواده اش به مقامات بین اللملی از پشت دیوار سلول نامه فرستاد و فریاد دادخواهی سر داد:
نامه زندانی سیاسی رضا اکبری منفرد
خطاب به پاپ
به‌عنوان یک زندانی سیاسی که هم در
دهه شصت در زندان بوده‌ام و هم الآن نیز به پنج سال و نیم زندان محکوم شده‌ام و تا
کنون سه سال است که در زندان به‌سر می‌برم و به اطلاعتان می‌رسانم از این‌که می‌شنوم
قرار است با جنایتکاری چون حسن روحانی ملاقات کنید نمی‌توانم احساس تأسف خود را
ابراز نکنم. به جهت اطلاعتان یک قلم خانواده اینجانب متحمل مصائب و جنایتهای عدیده‌ای
از طرف این حکومت شده است. ۲۷
شهریور سال ۶۰ بود که برادرم علیرضا را
بدون دادگاه و کمترین فرصت دفاعی تیرباران کردند.
بعد از او در سال ۶۴ برادر دیگرم غلامرضا با وجود آن که
دو سال زندان را گذرانده بود ناگهان تیرباران شد و به‌دنبال آن در مرداد سال ۶۷ در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی
خواهر کوچکترم رقیه و برادر باز هم کوچکترم عبدالرضا را که هر کدام به مدت هفت سال
در زندان بودند و به سه سال زندان محکوم بوده و چهار سال زندان اضافه‌تر کشیده
بودند اعدام کردند. خوب است بدانید که به خانواده ما حتی اجازه حضور بر سر مزار عزیزانمان
را هم نمی‌دادند و حتی آشنایان و اقوامی هم که برای تسلیت به خانه ما مراجعه می‌کردند
تعدادی دستگیر و راهی زندان شدند. مادرم را چند ماهی در زندان اوین بازداشت کردند.
مادر مصیبت دیده و داغدارم بر اثر این همه فشار و نامردمی، دچار سکته مغزی شده و
فوت کردند.
در همه این سالیان سراسر جنایت همین
حسن روحانی از مسئولان اصلی و از جمله یک دهه دبیر شورای عالی امنیت ملی بود. و این
اعمال زیر نظر آنها صورت می‌گرفت و نقش مهم و آمرانه در همه آنها داشت.
در سال ۸۸ خواهر دیگرم به نام مریم که دارای سه فرزند می‌باشد، که فرزند کوچکش
سه ساله بود دستگیر و روانه زندان شد. به مدت ۱۵ سال محکوم به زندان و هم‌اکنون ۶ سال است که در زندان به‌سر می‌برد. درست به همین دلیل است که تا
کنون این حکومت بیش از ۶۲
بار در مجمع عمومی حقوق‌بشر و شورای حقوق‌بشر به‌خاطر نقض حقوق‌بشر محکوم گردیده
است.
به راستی من یا هر انسان آزادیخواه
نباید از ملاقات شما و حتی اجازه ورود حسن روحانی به واتیکان تعجب کنم و متأسف
باشم، آن هم در شرایطی که خودتان قطعاً از تعداد اعدامهای همین دوره که از ۲۰۰۰ تن هم گذشته است مطلع هستید. این‌که
دامنه این کشتارها در سوریه، یمن، عراق و به کجا کشیده را قطعاً نیازی به تکرار نیست.
به‌عنوان یک زندانی سیاسی و به‌عنوان
برادری که اینگونه خواهر و برادرانش را بی‌رحمانه تیرباران، اعدام و قتل و عام
کردند از شما میپرسم به راستی می‌دانید با چه کسی ملاقات می‌کنید و به چه جنایتی
مشروعیت می‌دهید؟ آن هم به نام واتیکان و مسیحیت؟
زندانی سیاسی رضا اکبری منفرد زندان
رجایی شهر کرج ۳ بهمن ماه ۱۳۹۴
او بارها بخاطر افشاگریها و دادخواهی اش برای قتل عام۶۷ مورد شکنجه و تهدید زندانبانان و دژخیمان قرار گرفت اما
هربار صدایش بلندتر فریاد دادخواهی سرداد
در نامه ای به عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه
حقوق‌بشر در امور ایران ترفند رژیم آخوندی برای جلوگیری از ملاقات زندانیان سیاسی و فشار به آنها را فاش ساخت.
از هر فرصتی استفاده کرد تا از نقض فاحش حقوق
بشر در زندانها اعتراض کند در ۲۲فروردین او و حسن صادقی در نامه‌های از نخست ایتالیاخواستند تا از زندانها بازدید کند
در نامه‌یی به عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه
حقوق‌بشر در امور ایران ترفند رژیم آخوندی برای جلوگیری از ملاقات زندانیان سیاسی
و فشار به آنها را فاش ساخت.
در این سالیان او صدائي شد رسا برای احقاق حقوق
سرکوب شدگان
به یاد داریم فاجعه تکاندهنده اسیدپاشی اصفهان در
۳آبان ۱۳۹۶ در همدردی با قربانیان اسیدپاشی چهارده تن از زندانیان سیاسی سالن ۱۲ زندان
گوهردشت دست به اعتصاب‌غذا زدند از جمله آنها رضا اکبری بود و در نامه ای اعلام کردند:
زنان قهرمان سالهاست توسط حکومت به‌صورت مستقیم،
عریان و خشن سرکوب می‌شوند. نداشتن استقلال اجتماعی. حجاب اجباری. محرومیت از دروس
دانشگاهی خواص… و البته صدها محرومیت دیگر در قانون اساسی تنها بخش کوچکی از
اقدامات خشونت‌آمیز اعمال شده علیه زنان است که سالهاست به‌صورت سیستماتیک و
کاملاً کانالیزه شده علیه زنان اعمال می‌شود
او در نامه ای سرگشاده خطاب به وجدانهای بیدارو فعالان حقوق‌بشر در جهان' نوشت:
من از اعماق زندان قرون‌وسطایی گوهردشت و درباره
رژیمی با شما سخن می‌گویم که بیش از 60بار به‌خاطر اعمال ضدبشری در حق مردم ایران
در سازمان ملل‌متحد محکوم شناخته شده است. اخیراً نوار صوتی آقای منتظری نفر دوم
پس از خمینی بعد از 28سال منتشر گردید که در آن سند تاریخی به اعدامهای جنایتکارانه
بیش از سی هزار نفر در سال 67که بدون محاکمه اعدام شدند اشاره می‌شود که اغلب
اعدام شدگان از هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران بودند (1) و از دانش‌آموز و
دانشجو و استاد دانشگاه گرفته تا کارگر و بازاری و نیز زنان را شامل می‌شدند.
آقای منتظری در این سند صوتی خطاب به گروه معروف
حیات مرگ و رو در روی یکی از اعضای آن گروه یعنی وزیر دادگستری آخوند روحانی اعلام
میکند: تاریخ شما را جنایتکار معرفی خواهد کرد.
آری مادرانی را سراغ دارم که بیش از 6تن از
فرزندان و اعضای خانواده‌اش به دست این رژیم داعش شیعی اعدام گردیده‌اند بدون این‌که
جنازه یا محل دفن آنها را به خانواده داده باشند. خانواده‌های داغدار که هنوز چشم
انتظار محل دفن و پاسخگویی مسئولان رژیم در مورد اعدام فرزندانشان هستند.
آری، در چنین شرایطی که خانواده‌های داغدار
اعدام شدگان پس از مأیوس شدن از جوابگویی مسئولان رژیم در آن جنایت بر علیه بشریت،
بعد از سی سال روی به جوامع بین‌المللی حقوق‌بشری آورده‌اند و از آنها دادخواهی می‌کنند
و جنبش بین‌المللی دادخواهی به راه انداخته‌اند. در این حال رژیم بر سفیدسازی و
رهایی از عواقب این دادخواهی به شیوه‌های تلویزیونی روی آورده و در یک برنامه تلویزیونی
از قبل طراحی شده تعدادی از سفرای بی‌مسئولیت و بی‌خبر از گذشته زندان اوین را به
دیدن از ساختمانهای اداری و خالی از زندانیان سیاسی زن و مرد زندان اوین برده بی‌آن
که با زندانیان سیاسی و عقیدتی زن و مرد محبوس در آن تماس داشته باشند.
این زندانی سیاسی در نامه خود اضافه میکند:
.. حال من میپرسم اگر این رژیم در ادعای خود صادق است چرا آقای احمد شهید
نماینده ویژه سابق سازمان ملل را به ایران راه نداد و با توهین و یاوه‌گویی از ایشان
یاد می‌کرد و همچنین با وجود اصرار و تقاضای خانم عاصمه جهانگیر به ایشان اجازه دیدار
از زندانهای ایران را نمی‌دهد که با زندانیان سیاسی و عقیدتی محکوم شده به حبس های
طولانی که به‌خاطر عقایدشان و یا حتی به‌خاطر دفاع از زندانیان سیاسی و یا صرفاً
به‌دلیل نسبت فامیلی با اعضای سازمان مجاهدین به‌گروگان‌گرفته‌شده‌اند و یا
روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق‌بشر و فعالان حامی کودکان کار و معلم و کارگر به
زندانهای طولانی بالای 10سال محکوم شده‌اند، ملاقات کنند... ؟؟!
در مقابل هیچ ظلمی که از پشت سلول شنید روا شده است سکوت نکرد
او در مقابل اراجیف پور محمدی خونخوار و آدمکش نامه مفصل و تکاندهنده ای نوشت و تمامی ظلم هائي را که شاهدش بود افشا کرد همچنین خطاب به تاج زاده نوشت: راستش با شنیدن اراجیف امثال
شما اعلام میدارم: اگر شما با این طرز فکرتان از نوع انسان تعریف می شوید، من به
انسان بودنم شرم می کنم.
و حالا او در بدترین شرایط در سلول مخوف گوهردشت چهل و هفتمین روز اعتصاب غذای خود را سپری میکند
صدایش باشیم.
لینکهای مرتبط:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر