ایران-آخرین اخبار از مدافع #حقوق_بشر #أرش_صادقی و #گلرخ_ایرایی

بحران کرونا در زندان‌ها و ابراز نگرانی جمعی از فعالان سیاسی و مدنی نسبت به وضعیت سلامت گلرخ ایرایی

جمعی از فعالین مدنی و سیاسی طی بیانیه‌ای با اشاره به گسترش ویروس کرونا در کشور و عدم رعایت پروتکل‌های ویژه وضعیت بحرانی کرونا در زندان قرچک ورامین، نسبت به وضعیت سلامت گلرخ ابراهیمی ایرایی در زندان وعدم اعزام او به مرخصی ابراز نگرانی کردند

لینک متن کامل بیانیه 

نامه گلرخ ابراهیمی ایرایی در خصوص انتقال زندانی سیاسی، زینب جلالیان به زندان قرچک ورامین

خانم ایرایی در نامه خود به وضعیت زینب جلالیان که روز ۹ اردیبهشت ۹۹ از زندان خوی منتقل شد و وضعیت سکینه پروانه که چند بار به بیمارستان روانی برده شده، پرداخته است

لینک متن نامه

گلرخ ابراهیمی ایرایی از زندان:‌ تازیانه خوردیم و ایستادیم

زندانی سیاسی گلرخ ابراهیمی ایرایی با ارسال نامه سرگشاده ای از بند زنان زندان اوین فراز و نشیب های مبارزه و دردها و رنج های مردم ستمدیده ایران به تصویر کشیده است. ذیلاً  متن نامه گلرخ ابراهیمی ایرایی:‌

ادامه

فشارهای ضدانسانی بر زندانی سیاسی آرش صادقی

دژخیمان خامنه‌ای فشار بر زندانی سیاسی آرش صادقی در زندان گوهردشت کرج را شدت بخشیده و به‌رغم بیماری سرطان از حداقل امکانات محروم می‌باشد.

بنا‌ به گزارشهای منتشر شده وضعیت جسمی این زندانی سیاسی به‌شدت رو به وخامت گذاشته است.

پس از عمل جراحی که روی دست این زندانی سیاسی انجام شد، تعدادی از اعصاب حرکتی و حسی دست وی از کار افتاده و عملاً دست وی فاقد فعالیت است، بترتیبی که از مچ به پایین حرکت کمی دارد. یعنی فقط می‌تواند انگشتانش را کمی باز و بسته کند.

ادامه

نامه سرگشاده گلرخ ابراهیمی ایرایی در مورد وضعیت آرش صادقی

گلرخ ابراهیمی ایرایی فعال مدنی زندانی در ایران با انتشار یک نامه سرگشاده از بی‌خبری کامل خود از وضعیت آرش صادقی، همسرش خبر داد. 

در این نامه سرگشاده، گلرخ ابراهیمی تاکید کرد که «جان آرش صادقی» در خطر است و نوشت «آنچه که فکر می‌کردم نباید پیش آید و آنچه که جبران ناپذیر می‌دیدم بروز کرده و نمی‌دانم بازگشت سلامت آرش تا چه حد میسر خواهد بود.»

آرش‌ صادقی در دادگاه انقلاب به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی، توهین به رهبری، تشکیل گروه‌های غیرقانونی، و تبلیغ علیه نظام به ۱۵ سال حبس محکوم شد. همچنین قاضی دادگاه حکم ۴ سال حبس تعلیقی این زندانی ۳۲ ساله را اجرایی کرد. آرش صادقی ۳۲ ساله مشغول گذراندن حکم ۱۵ سال زندان خود برای فعالیت‌هایی در زمینه حقوق بشر در زندان رجایی‌شهر کرج است. 

او که به بیماری تومور استخوانی مبتلا شده است، اگر چه با تاخیر برای خارج کردن تومور از ناحیه دست راست تحت عمل جراحی قرار گرفت، اما مراحل درمان با عجله مسئولان زندان برای بازگردادن آقای صادقی به زندان نیمه تمام ماند.

گزارش‌ها حاکی از آن است که این زندانی روز شنبه ۲۱ مهرماه زمانی که برای انجام آزمایش‌ها به بیمارستان امام خمینی اعزام شده بود، در محل بیمارستان مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

هشدار عفو بین‌الملل، ممانعت از درمان زندانی سیاسی آرش صادقی

سازمان عفو بین‌الملل، چهارشنبه ۴مهر ۹۶، با انتشار بیانیه‌یی گفت مقامات رژیم ایران با ممانعت از دسترسی زندانی سیاسی آرش صادقی ‌به مراقبتهای درمانی و بی‌اعتنایی به هشدارهای پزشکان، در حال شکنجه دادن این مدافع حقوق‌بشر که از سرطان رنج می‌برد، هستند.

 زندانی سیاسی، آرش صادقی که تنها به‌خاطر فعالیت‌های صلح‌آمیز حقوق بشری، توسط رژیم ولایت فقیه به ۱۹سال زندان محکوم شده است، ماه گذشته تشخیص داده شد که به سرطان استخوان مبتلا است.  

ممانعت از پروسه درمانی، شکنجه محسوب می‌شود 

فیلیپ لوتر مدیر تحقیقات شمال آفریقا و خاورمیانه عفو بین‌الملل گفت: «رفتار مقامات ایران در مورد آرش صادقی نه تنها به طرز غیرقابل توصیفی ظالمانه است، بلکه از منظر حقوقی نوعی شکنجه محسوب می‌شود. از ابتدا تا امروز، هر قدم که مقامات زندان، دادستانی و سپاه پاسداران برداشته‌اند در جهت قطع یا ‌محدودکردن دسترسی آرش صادقی به خدمات درمانی حیاتی برای مقابله با سرطان بوده است.»

ادامه

گلرخ ایرایی در رثای ۳زندانی سیاسی کرد اعدام شده: مرگی که آغاز خشم کودکان است

خانم گلرخ ایرایی زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، درباره اعدام رامین حسین‌پناهی و لقمان و زانیار مرادی با نوشتن نامه‌ای اعلام کرد که عاملان کشتار زندانیان سیاسی در روز موعود در پیشگاه خلق ایران مجازات خواهند شد. 

گلرخ ایرایی در بخش دیگری از نامه خود می‌نویسد: «زانیار مرادی، لقمان مرادی و رامین حسین‌پناهی، مبارزان راه آزادی، جاودان‌های مقاومت و آموزگاران صبر و استقامت، بی‌کمترین کرنشی، آزادمردانه درس ایستادگی دادند و با حضور دلاورانه‌شان در حالی که در اعتراض به برخوردهای وحشیانه ماموران رژیم، لب بر غذا بسته بودند، به دار آویخته شدند.»

متن کامل نامه گلرخ ایرایی: 

ریسمان‌ها کشیده شد، حلقه‌ها سرها را بلعید، چارپایه بر زمین غلتید، پوتین به عقب برگشت و … گردن‌ها شکسته شد. یک دقیقه گذشت، همه چیز تمام شد، تنها تکان بریده‌ای در پاها، که نای نگه‌داشتن دمپایی کهنه را نداشت، تکانی دیگر … ،تکانی دیگر … و مرگ، مرگی که پایان نبود، مرگی که آغاز خشم کودکان است. 

زانیار مرادی، لقمان مرادی و رامین حسین‌پناهی، مبارزان راه آزادی، جاودان‌های مقاومت و آموزگاران صبر و استقامت، بی‌کمترین کرنشی، آزادمردانه درس ایستادگی دادند و با حضور دلاورانه‌شان در حالی که در اعتراض به برخوردهای وحشیانه ماموران رژیم، لب بر غذا بسته بودند، به دار آویخته شدند. 

در برابر دیو استبداد و ارتجاع ایستادند تا رسوا کنند ننگ و افتضاح آنانی که خود را حاکم و دولتمرد تصور می‌کنند و هیچ نکردند جز جنایت. آنان که نام‌شان با قتل‌عام آزادی‌خواهان و نسل‌کشی گره خورده است و روی کار آمدن‌شان با هزار خدعه و نیرنگ همراه بود. بودن‌شان میسر شد به برپایی شکنجه‌گاه‌ها و بیدادگاه‌های بی‌بدیل‌شان دهن‌کجی زشتی شد به حرفه قضاوت. 

گورهای دسته‌جمعی در کارنامه دارند و چهل سال تاریخ ننگین‌شان عجین است با قتل‌ عام‌های پی در پی. قاتلان جان‌باختگان هفدهم شهریور ۱۳۹۷، در کنار قاتلان فرزاد کمانگر، غلام‌رضا خسروی، آرش رحمانی، شیرکو معارفی، شیرین علم‌هولی، علی صارمی، شهرام احمدی، محمد حاج‌آقایی، جعفر کاظمی، حامد احمدی، محمد عبدالهی، مجتبی محسنی، سعید سلطان‌پور، مصطفی و علی مثنی، علی‌رضا اکبری‌منفرد، رقیه اکبری‌منفرد، شمس‌الدین فاضلی و هزاران آزادی‌خواه دیگر که قربانیان چهاردهه جنایات رژیم استبدادی هستند، به همراه تمامی منفعت‌طلبانی که آب در آسیاب دژخیم ریخته‌اند و همچنان سعی دارند در مرثیه عزیزان‌مان پشمی به کلاه رسوایی خود بیفزایند، در روز موعود در پیشگاه خلق ایران مجازات و وادار به پاسخ‌گویی خواهند شد. 

باشد که باور کنیم مجال محکوم‌کردن نمانده است و کارزار تاوان است. 

گلرخ ابراهیمی‌ایرایی، بند زنان زندان اوین، شهریور ۹۷

آرش صادقی بدون تکمیل دوره درمان به زندان رجایی شهر بازگردانده شد

جدیدترین عکس آرش صادقی

روز شنبه ۲۴ شهریور مداقع حقوق بشر آرش صادقی که به تازگی برای درمان تومور سرطانی مورد عمل جراحی قرار گرفته به دستور ماموران از بیمارستان به زندان رجایی شهر منتقل شد.

این در حالی است که پزشکان هشدار داده‌اند که این زندانی سیاسی بعد از عمل جراحی نیازمند نمونه برداری مجدد و رسیدگی تخصصی در بیمارستان است و تأکید کرده‌اند بهبود وضعیت آرش صادقی پس از عمل هنوز قطعی نشده است.

آرش صادقی به کندروسارکوم، تومور استخوانی بدخیم، مبتلا است؛ این تومور به دنبال شکستگی‌های ناشی از ضرب وشتم در دوران بازجویی به وجود آمده و طی سال های گذشته نیز موجب ناراحتی و درد برای این زندانی سیاسی گشته است.

پزشکان اعلام کردند که عدم توجه به وضعیت او در زندان موجب پیشرفت بیماری و وخیم تر شدن وضعیت وی شده است.

از سوی دیگر، آرش صادقی به دلیل ابتلا به بیماری های «کولیت زخمی»، زخم معده و اثنی عشر نمی‌تواند غذا را هضم و دفع کند و وضعیت او در زندان رو به روز بحرانی‌تر می‌گردد؛ پزشکان نیز هشدار داده‌اند، خطر ابتلا به سرطان او را تهدید می‌کند اما ضابطین سپاه همچنان از انتقال او به مراکز درمانی ممانعت می‌کنند.

 مشکلات گوارشی وی به دنبال اعتصاب غذای طولانی مدت در سال ۹۵ پیش آمده و به دلیل مخالفت مسئولان با درمان وی پیشرفته و وخیم گشته است.

پیام مریم اکبری و گلرخ ایرایی به مناسبت سالگرد قتل عام ۶۷: نه می‌بخشیم، نه فراموش می‌کنیم

مرداد ماه ۶۷آغاز بزرگترین کشتار زندانیان سیاسی در طول تاریخ به دستور و فتوای خمینی بود. دراین کشتار سبعانه و قتل عام که ۲ماه بلاوقفه ادامه یافت، بیش از ۳۰هزار زندانی سیاسی به دار کشیده شدند. در سی‌امین سالروز آن کشتار، زندانیان سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین مریم اکبری‌منفرد و گلرخ ابراهیمی‌ایرایی در پیامی چنین نوشتند: «نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم.»

متن کامل پیام این دو زندانی سیاسی به شرح زیر می‌باشد:

«گرمای تلخ مرداد ماه در تاریکی شب میان آسمان بی ستاره و زمین خواب‌آلود شب را از معجون عشق و مرگ سرشار کرده بود و زمزمه‌های عشق و مقاومت در سایه‌های شب در آهنگی تلخ و شیرین به گوش می‌رسید و سرنوشتی ملکوتی را در آستانه رویاها در برابر چشم‌های جهانیان به رقص درمی‌آورد.

گل‌واژه‌ها قطره‌هایی بودند که مثل بلور نور سبکبال و بی‌آلایش از طناب‌های دار عبور کردند و مثل شبنمی بر بالای سربرگ تاریخ ایران جوانه زدند.

در پس واژه‌ها نبردی سهمگین در جریان بود. نبردی میان آنان‌که رسالتشان تجاوز به ناموس واژه‌ها و ارزش‌های انسانی بود با آنان‌که به احیا کلمات برخاستند و برای حفظ ارزش‌های انسانی که مهیب‌ترین نیروی ضد خلق٬ تلاش بر نابودی آن داشت٬ مقاومت کردند و این‌گونه بود که آنان سربدار شدند تا از حرمت و ساحت کلمات و ارزش‌ها حفاظت کنند.

وقتی برگ برگ تاریخ ایران را ورق می‌زنیم مرحله‌ای به پایان می‌رسد و مرحله‌ای نوین پدیدار می‌گردد. انقلاب مشروطه، نهضت جنگل، کودتای ۲۸ مرداد، انقلاب ۵۷، قتل‌عام‌های دهه‌ی ۶۰ و به ویژه کشتار تابستان ۶۷ (گورهای دسته جمعی جان باختگان کشتار ۶۷، خاوران تهران که ۳۰ سال است خانواده‌ها بدون داشتن نام و نشانی از عزیزان خود هر هفته بر سر مزار شهدا می‌روند و یا خانواده‌های عزیز شهرستان که فرزندان خود را در حیاط خانه خود دفن کرده‌اند) اتفاقات سال ۸۸، وقایع ۶ و ۷ مرداد ۸۸ و… اما تاریخ نشان داد که در هیچ برهه‌ای از زمان این رشادت‌ها فنا ناپذیر نیستند؛ چرا که در بعد فکری و اندیشه جاودانند نه در بقای جسمانی.

آنان رفتند اما با خون خودشان سقف‌های ناباوری و ناامیدی را از هم شکافتند و به اسارت و بندگی و تسلیم و رذالت در هیچ شرایطی تن ندادند؛ چه در میدان تیر و چه بر بالای چوبه‌های دار. آنها بهای سنگین آزادی را پرداختند و جریان روشنگر و رشادت‌های آنها به رغم همه دسیسه‌ها و خاکسترهایی که بر سرشان ریختند هر روز و هر لحظه ادامه یافت.

فراموشی در همه حال حاضر است و عقب نمی‌نشیند مگر آنکه به عقب برانی‌اش، نمی‌گریزد مگر آنکه بگریزانی‌اش، چون پیش آید تو را درمانده و ناتوان می‌سازد. نیرویی که قادر است تو را به نابودی کشد.

رژیم همواره سعی کرده تا تاریخ دهه ۶۰ و کشتار ۶۷ را را در اذهان مردم حذف نماید و با عناوین گوناگون سعی در سانسور آن دارد، از تخریب گورهای جمعی گرفته و یا با خطاب قرار دادن قربانیان به نام تروریست و… هر چه بیشتر بر این هدف پای می‌فشرد؛ غافل از اینکه در تمام این سال‌ها خانواده‌ها بودند که تلاش کردند این خاطره و تاریخ فراموش نشود و با وجود ابزارهای سرکوب و فضای امنیتی صدایشان را به جهان برسانند.

دیوارهای این اختناق و پنهان کاری با امواج خروشان جنبش دادخواهی فروریخت و نهاد خودکامگی و استبداد سلطنت دینی که کاخ قدرتش را با تکیه بر فقر و فحشا و اختلاس و چوبه‌های دار بنا کرده به خود لرزید… حفاظت از تاریخ دهه شصت که بخشی از تاریخ ایران است وظیفه‌ی هر ایرانی است و باید با بررسی این دهه و محاکمه آمران و عاملان آن در دادگاه خلق از تکرار جنایت جلوگیری شود و تا زمانی که تحقیقات مستقل در این مورد انجام نگیرید و عاملین این کشتار محاکمه نشوند از پای نخواهیم نشست؛ نه می‌بخشیم نه فراموش می‌کنیم.

مریم اکبری منفرد وگلرخ ابراهیمی ایرایی زندان اوین مرداد ۹۷»

زندانیان سیاسی زن در اوین به خانواده مرادی پیام های تسلیت فرستادند

زندانیان سیاسی زن آتنا دائمی، گلرخ ایرایی و مریم اکبری منفرد در بند زنان زندان اوین جان باختن فعال سیاسی اقبال مرادی را به خانواده مرادی تسلیت گفتند. 

آنها خطاب به زانیار و لقمان مرادی زندانیان سیاسی کرد محکوم به اعدام در زندان گوهردشت کرج در پیامهای تسلیت فرستادند 

گلرخ ایرایی و مریم اکبری منفرد در بخشهایی از پیام خود گفتند،‌ «جامعه کرد! ما را در این غم بزرگ سهیم بدانید... ترور اقبال مرادی همچون کشتار دیگر آزادی خواهان محکوم است و یقینا بی پاسخ نخواهد ماند...» 

ادامه

گلرخ ایرایی، مصمم تر از همیشه برای ایجاد آن تغییر بزرگ

زندانی سیاسی گلرخ ابراهیمی ایرایی که روز ۴ اردیبهشت ۹۷ به اعتصاب غذای ۸۱ روزه خود پایان داد، همانطور که خواسته او بود به بند زنان زندان اوین بازگردانده شده است. .در زیر، بخشهایی از اولین نامه ای است که بعد از بازگشت به اوین به بیرون فرستاده است

او نامه خود را با گرامیداشت یاد آموزگار شهید کرد، فرزاد کمانگر، آغاز می کند که روز ۱۹ اردیبهشت ۸۹ به همراه ۴ زندانی سیاسی کرد دیگر اعدام شدند. باقینامه او به ابراز قدردانی از کسانی اختصاص دارد که در دوران اعتصاب غذا در کنار او ایستادند و برای ادامه مبارزه تا رسیدن به ایرانی آزاد تجدید عهد می کند.

متن این نامه سرگشاده:

گلرخ ایرایی به زندان مخوف قرچک بازگردانده شد

زندانی سیاسی گلرخ ابراهیمی ایرایی بدون تکمیل دوره درمان به زندان مخوف قرچک ورامین بازگردانده شده است.

خانم ایرایی بعد از اینکه به درخواست گسترده زندانیان سیاسی و فعالان حقوق بشر اعتصاب غذای خود را در روز ۴ اردیبهشت شکست، روز یکشنبه ۹ اردیبهشت ۹۷ به زندان قرچک برگردانده شد.

 مقامات به او گفته بودند که اگر اعتصابش را بشکند، به خواسته اش خواهد رسید و به بند زنان اوین برگردانده می شود. قولی که خانم ایرایی از همان ابتدا دروغ خواند.

بعد از یک اعتصاب غذای ۸۱ روزه گلرخ ایرایی هم اکنون با دردها و ضعف عضلانی شدید مواجه است و در زندان قرچک نمی تواند از مراقبت های درمانی ضروری برخوردار باشد.

پایان اعتصاب غذای هشتاد روزه زندانی سیاسی گلرخ ایرایی در روز ۳ اردیبهشت

گلرخ ایرایی پس از گذشت ۸۰ روز اعتصاب غذا سرانجام با پادرميانى خانواده و در پاسخ به خواسته بيش از هزار فعال مدنى و سياسى و ٢٨ نهاد حقوق بشرى و  وعده رسيدگى به خواسته هايش به اعتصاب غذای خود پایان داد.

نامه آرش صادقی در خصوص وضعیت همسرش؛ گلرخ ایرایی: « ولی او دربند هم بنده نشد »

برگرفته از سایت ایران آزادی

آرش صادقی، زندانی سیاسی محبوس در زندان گوهردشت، با انتشار نامه‌ای وضعیت وخامت‌بار همسرش؛ گلرخ ایرایی در بیمارستان را تشریح کرده و  خواستار حمایت مردم و مجامع بین‌اللملی  از همسرش شده است.

آرش صادقی، زندانی سیاسی محبوس در زندان گوهردشت، با انتشار نامه‌ای وضعیت وخامت‌بار همسرش؛ گلرخ ایرایی در بیمارستان را تشریح کرده و  خواستار حمایت مردم و مجامع بین‌اللملی  از همسرش شده است.

متن نامه:

نامش گلرخ ایرایی است. زاده شهر زیبای آمل. به واسطه شغل پدر دوران کودکی‌اش در شهر دزفول می‌گذرد. شهر دزفول، دهه شصت، جنگ و بمباران و آوارگی شاید تنها خاطرات تلخ  او از دوران کودکی‌اش نباشد. هنوز چند سالی بیشتر ندارد که پدرش در یکی از عملیات‌ها از ناحیه سر مورد اصابت ترکش قرار می‌گیرد، ترکش به سرش اصابت می‌کند. یک سال و نیم در کما می‌ماند. بعد از خارج شدن از حالت کما تا سال‌ها توان حرکتی چندانی ندارد. مادر گلرخ به اجبار و به ‌واسطه شرایط پدر (همسرش) شغل معلمی را که عاشقانه دوستش داشت رها می‌کند و تا سال‌ها از همسرش پرستاری می‌کند.

دوران کودکی گلرخ در جنگ  محو می‌شود. دوران نوجوانی و جوانی‌اش فرا می‌رسد. به نوشتن روی می‌آورد. از نوشتن داستان‌های کوچک شروع می‌کند. قلمی جادویی، در جامعه‌ای که همواره حتی توان راه رفتن ندارد درگیر جنگ و خشونت و مرگ و عذاب است از عشق می‌نویسد، از جهانی انسانی، جهانی به دور از خشونت و جنگ و سرشار از شور و زندگی.

آرمان‌شهر ذهنش جامعه‌ای‌ست فارغ از تبعیض و بی‌عدالتی. برای رفع همین تبعیض و بی‌عدالتی می‌کاود و تلاش می‌کند. آموزش و درس دادن به کودکان کار و فعالیت‌های حقوق بشری در حیطه مخالفت با اعدام و جنگ شاید بخش کوچکی از فعالیت‌های او در راستای رسیدن به آن جامعه آرمانی بود. او را به بند می‌کشند از باب داستانی تخیلی که شخصیت اول داستانش سنگسار شده.

او را با دستبند و چشم‌بند به بند بردند ولی او دربند هم بنده نشد.

قلم او در زندان هم محصور نشد. پس باید قلمش را می‌شکستند و بر دهانش قفل می‌زدند.

قلمش را شکستند و بر دهانش قفل زدند ولی او با دهانی بسته یکپارچه فریاد شد.

امروز چهارشنبه مورخ ۲۲ فروردین، گلرخ آریایی شصت و هفتمین روز اعتصاب غذایش را در حالی به پایان می‌رساند که علی‌رغم وخامت حالش همچنان بدون واکنش از جانب مسئولین در بیمارستانی تحت‌الحفظ سپاه پاسداران رها شده است.

گلرخ در اعتراض به سناریوسازی و انتقال غیرقانونی همراه با ضرب و شتم از تاریخ ۱۴ بهمن دست به اعتصاب غذا زده و در حالی به اعتصاب غذای خود ادامه می‌دهد که حتی توان راه رفتن ندارد.

کاهش بیش از بیست کیلوگرم از وزنش، ضعف تکلم و بینایی، مشکلات شدید کلیوی، بخشی از عوارض اعتصاب طولانی مدت این زن زندانی می‌باشد.

سناریو پرونده‌سازی و انتقال توسط قرارگاه ثارالله سپاه تنظیم می‌شود.

ماجرا همان داستان پرونده‌سازی است که این بار در زندان  به اجرا در می‌آید.

دو زن زندانی آماج توهین و ضرب و شتم قرار می‌گیرند و با پرونده‌سازی مضحک بدون هیچ‌گونه حکم قضایی به فرمان قرارگاه جهت اعمال فشار روحی و جسمی به زندان قرچک تبعید می‌شوند. برای حفظ حقوق و کرامت انسانی و در غیاب دستگاه قضایی مستقل مگر انتخابی جز اعتراض و مقاومت باقی می‌ماند.

گلرخ ایرایی از تاریخ ۱۴ بهمن در اعتراض به این سناریو ناگزیر با در دست گرفتن جان خود بلندترین اعتراض ممکن را به این ظلم بیان می‌کند و دادخواهی خود را نزد هیئت منصفه‌ای به بزرگی ملت ایران و همه انسان‌های عدالت‌خواه دنیا می‌برد.

سر تعظیم فرود می‌آورم در برابر شجاعت و پایداری او؛ نامه‌ام را با جمله‌ای از او به پایان می‌برم و از همه وجدان‌های بیدار درخواست می‌کنم صدای مظلومیت گلرخ و آتنا باشند.

آزادگان، سرفرازان تاریخ‌اند و آن چیزی که هرگز به بند کشیده نمی‌شود آزادگی‌ست.

آرش صادقی

 زندان گوهردشت – سه‌شنبه ۲۲ فروردین ۱۳۹۷»

اصرار گلرخ ایرایی به ادامه اعتصاب غذا پس ازهفتاد و شش روز

زندانی سیاسی گلرخ ایرایی، پس از ۷۶روز هم‌چنان بر ادامه اعتصاب‌غذای خود تا رسیدن به خواسته‌اش  و انتقال به زندان اوین اصرار دارد.  وی هم‌اکنون به‌علت بدی شرایط جسمی در بیمارستان بستری است.

دژخیمان زندان به وی گفتهاند که اگر اعتصابش را بشکند به خواسته‌اش خواهد رسید. اما گلرخ ایرایی نپذیرفته که اعتصابش را بشکند و این حرف را دروغ می‌داند.

زندانی سیاسی گلرخ ایرایی از تاریخ ۱۶بهمن96 اعتصاب غذای خود را آغاز کرد. وی در اعتراض به انتقال غیرقانونی همراه با ضرب‌وشتم  خود و  آتنا دائمی از زندان اوین به قرچک ورامین دست به اعتصاب غذا زد.

وضعیت گلرخ ایرایی بعد از ۷۵روز هشدار دهنده است

مسئولین زندان به خانم ایرایی گفته اند که «حتی اگر بمیری، خواسته ات عملی نمی شود

.

وی در حال حاضر در بیمارستان بقیه الله سپاه نگهداری می شود و وضعیت وی هشدار دهنده است

وی از پذیرش تزریق سرم خودداری می کند و به همین دلیل دچار افت شدید فشار خون شده است

هیومن رایتس واچ روز سه‌شنبه 21فروردین طی بیانیه‌یی  از رژیم آخوندی خواست فورا  زندانی سیاسی گلرخ ایرایی را که در بیمارستان بستری است آزاد کند. در قسمتی از این بیانیه آمده است:‌ گلرخ ایرایی در روز سوم آوریل، ۱۴فروردین، در پی مشکلات پزشکی ناشی از اعتصاب غذا از زندان به بیمارستان منتقل شد

ادامه

 گلرخ ایرایی در شصت و ششمین روز اعتصاب غذا: به مقاومت خودم ادامه می‌دهم

روز یکشنبه ۱۹فروردین ۹۷ زندانی سیاسی گلرخ ایرایی که بیش از دو ماه است در اعتصاب غذا به‌سر می‌برد، تحت تدابیر امنیتی با پدرش ملاقات کرده و گفته است   اعتصاب غذا را ادامه می‌دهد.

این زندانی سیاسی که در زندان قرچک ورامین محبوس است  پس از ۶۶روز اعتصاب خشک و‌ تر، با ۲۲کیلو کاهش وزن در معرض  خطر جدی است

پیام زندانی سیاسی ابوالقاسم فولادوند به زندانی سیاسی گلرخ ایرایی

زندانی سیاسی ابوالقاسم فولادوند از بستگان مجاهدان اشرفی که در زندان گوهردشت زندانی است طی پیامی به زندانی سیاسی گلرخ ایرایی که بیش از 60روز است که در زندان قرچک ورامین در اعتصاب غذا به‌سر می‌برد گفت: 

دخترم گلرخ

بیش از شصت روز است که با تنها و البته مؤثرترین سلاحی که یک زندانی در اختیار دارد؛ با نثار تک تک سلولهایت به جهانیان اعلام کرده‌ای که رژیمی که تو را فقط به‌علت اندیشه‌های منتشر نشده‌ات به‌اصطلاح به زنجیر کشیده؛ تاب مقاومت در برابر تو را ندارد و به همین علت حتی قوانین آبکی خود را نیز در مورد تو اجرا نکرده و با تبعیدت به زندانی قرون‌وسطایی‌تر از دیگر زندانها سبعیت خود را به جهانیان نشان داده است. 

دخترم 

ضمن اعلام حمایت از خواسته‌های برحق تو و ابراز همراهی؛ همراه دیگر زندانیان آزاده‌ای نظیر آتنا؛ سهیل و زینب و ارژنگ اعلام می‌کنیم؛ شاه سلطان ولایت مرگت فرا رسیده و سرنگونی تنها راه پیش رویت می‌باشد.

همچنین بدینوسیله از همه مراجع بین‌المللی خواستار ارجاع پرونده حقوق بشری این رژیم بنیادگرا به شورای امنیت ملل‌متحد می‌باشیم.

ممنوعیت ملاقات خانواده زندانی سیاسی گلرخ ایرایی در بیمارستان و برخورد خشونت آمیز ماموران جنایتکار امنیتی با آنها

زندانی سیاسی گلرخ ایرایی که به‌دلیل اعتصاب‌غذای طولانی بارها بیهوش شده است؛ هم‌اکنون در بیمارستان بقیه الله سپاه پاسداران بستری است.

خانواده این زندانی سیاسی  روز جمعه ۱۷فروردین ۹۷؛ به این بیمارستان مراجعه کردند تا فرزند خود را ملاقات کنند، اما مأموران جنایتکار امنیتی با خشونت از ملاقات آنها جلوگیری کرده و این خانواده را مورد تهدید قرار دادند. مأموران حتی از پشت شیشه هم اجازه ندادند این خانواده  با فرزند خود ملاقات داشته باشند.

زندانی سیاسی گلرخ ایرایی از زمانی که به هوش آمده، از زدن سرم امتناع کرده‌ است.

پیامهای حمایت زندانیان سیاسی از گلرخ ایرایی

زندانی سیاسی علی معزی پدر دو مجاهد اشرفی طی پیامی از زندان تهران برزگ به زندانی سیاسی در اعتصاب غذا گلرخ ایرایی گفت

ای گلهای شاداب و معطر نبرد اراده ها؛ شما پیروز هستید آسیب های برگشت ناپذیر جسمانی سرفرازانی همچون گلرخ، آرش، مجید،

ارژنگ و دیگران از اسناد زنده و ماندگار جنایات این دیکتاتوری فلک زده است.

نظام بیچاره ای که به خیال خود اقتدار پوشالی اش را در خواب خرگوشی و تظاهر به بی توجهی به مطالبات آنها می بینید در حالی که این به نفهمی زدنها از یک سو ضعف

و زبونی رژیم را به نمایش می گذارد و از دیگر سو ثابت می کند که این حکومت دشمنی جز جوانان این آب و خاک برای خود نمی شناسد.

اعتصاب غذا بهانه است؛ بلکه این سرفرازان پایدار خشم و عصیان؛ هم نسلان خود و یک دهه جوانتر از خود را نمایندگی می کنند که اکنون بپاخاسته و می شتابند

تا طومار این سیستم ننگین را در هم بپیچند. گویا که این ایام آخرین دورانی باشد که زندانیان سیاسی با سلاح اعتصاب غذا، به رویاروی جهل و جنایت می پردازند.

ای جانهای مدهوش و ای رگ های بی خون و ای گلهای شاداب و معطر نبرد اراده ها درود بر شما. تمامی عشق و احترام و تعظیم خود را نثار شما می کنم . پیروز هستید

اعتصاب غذای مریم اکبری منفرد در همبستگی با گلرخ ایرایی

زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد روز چهارشنبه ۱۵ فروردین ۹۷ در همبستگی با گلرخ ایرایی اعلام سه روز اعتصاب غذا کرد و از مجامع بین‌المللی و حقوق بشری خواستار اقدام برای نجات جان گلرخ گردید.

لینک متن نامه

 همچنین جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت و زندانیان سیاسی زندانمرکزی ارومیه درپیامی به ایستادگی ومقاومت زندانیان سیاسی گلرخ ایرایی  و رامین حسین پناهی درودفرستادند 

کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ضمن ابراز نگرانی از وضعیت زندانی سیاسی گلرخ ایرایی که بر اثر ۶۲روز اعتصاب غذا در شرایط بحرانی به‌سر می‌برد، و بی‌اطلاعی از محل نگهداری او، عموم مراجع بین‌المللی حقوق بشر به‌ویژه گزارشگران بازداشتهای خودسرانه، شکنجه و حق حیات، همچنین ارگانهای مدافع حقوق زنان را به اقدامی فوری و مؤثر برای نجات جان این زندانی سیاسی و آزادی بی‌قید و شرط او فرامی‌خواند.

لینک متن اطلاعیه

ظهر  روز سه‌شنبه  ۱۴فروردین 97؛ زندانی سیاسی گلرخ ایرایی  به دنبال 60روز اعتصاب غذا دچار تشنج شد و به اغما رفت. 
دژخیمان زندان قرچک ورامین سپس وی را  به بیمارستانی در نزدیکی زندان منتقل  کردند.

 گلرخ ایرایی و آتنا دائمی در ۴بهمن ماه 96؛ به دستور دژخیمان زندان اوین  از جمله حاجی مرادی از زندان اوین به زندان قرچک ورامین تبعید شدند. این عمل در تلافی بیانیه  یی است که این دو زندانی سیاسی به بیرون از زندان فرستاده و رسانه‌یی کرده بودند.

زندانی سیاسی گلرخ ایرایی از تاریخ ۱۶بهمن 96 اعتصاب غذا  خود را  آغاز کرد. وی در اعتراض به انتقال غیرقانونی همراه با ضرب‌وشتم  خود و  آتنا دائمی از زندان اوین به قرچک ورامین دست به اعتصاب غذا زد.

 در حال حاضر این دو زندانی سیاسی در بند مادران زندان قرچک به‌سر می‌برند. گفته می‌شود «حدود ۲۰کودک در این بند در کنار مادرانشان زندانی هستند، تعدادی هم زن باردار در بند است. زنان با جرم‌های سنگین در بند هستند و تفکیک جرایمی صورت نگرفته است.  وضعیت بهداشتی و امنیتی بند به‌شدت وخیم است.»

گلرخ ایرایی سوم بهمن ۹۵از سوی مأموران اطلاعات سپاه بازداشت و برای اجرای حکم ۶سال حبس به زندان اوین منتقل شد.

زندانی سیاسی سعید شیرزاد درنامه ای از گلرخ ایرایی خواست که به اعتصاب غذایش پایان دهد لینک متن نامه 

بنا‌به گزارشهای دریافتی وی ۲۰کیلو وزن کم کرده و بر اثر فشارهای اعتصاب غذا؛ دچار مشکلات و نارسایی‌‌هایی در کارکرد کلیه‌‌هایش شده‌است. پاهای این زندانی به‌‌شدت ورم کرده و از مشکلات جدی جسمانی رنج می‌برد.

خانم ایرایی از زدن سرم نیز امتناع کرده و گفته است چون وعده‌های قبلی مسئولین زندان مبنی بر پیگیری وضعیتشان عملی نشده است، به هیچ وجه حاضر به تزریق سرم نیست.

از سوی دیگر، آتنا دائمی نیز دچار سرماخوردگی و تب شدید می باشد و یک طرف صورتش بی حس شده است. مسئولین بهداری زندان به خانم دائمی گفته اند که احتمالاً در جریان ضرب و شتم و انتقال اجباری از قرنطینه بند ۳ به بند مادران این زندان در روز ۲۱اسفند، دچار شوک عصبی یا ضربه ‌خوردگی شده و همین مسئله باعث از کار افتادن یکی از عصب‌های صورتش شده است

روز دوشنبه 28اسفند نیز 4گزارشگر ویژه سازمان ملل  متحد با انتشار بیانیه‌یی، خواستار آزادی فوری زندانیان سیاسی آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی شدند.  آنها در مورد گزارشهایی که خبر از ضرب‌وشتم  این دو زندانی سیاسی در بازداشت می‌دهد ابراز نگرانی عمیق کردند. این چهار کارشناس سازمان ملل نوشته‌‌اند که تلاش کرده‌اند با مقامهای رژیم ایران درباره‌ی وضعیت آتنا دائمی و گلرخ دائمی گفتگو کنند اما این تلاش‌ها به نتیجه نرسیده است. آنها یادآور شده‌اند که پرونده‌های آتنا دائمی و گلرخ ایرایی نمونه‌هایی هستند از رویه‌ی ادامه‌‌دار آزار و اذیت، ارعاب و حبس کسانی که در دفاع از حقوق بشر و حمایت از زندانیان عقیدتی در ایران فعالیت می‌کنند.

پیش از این دبیر کمیته حقوق بشر پارلمان اروپا هم در مورد ضرب‌وشتم و حبس ناعادلانه آتنا دائمی و گلرخ ایرایی یک بیانیه منتشر کرد و خواستار آزادی این دو  زندانی، دسترسی آن‌ها به مراقبت‌های پزشکی و بهبود شرایط اسفناک زندان شهر ری شد.

 آرش صادقی؛ نگذارید فاجعه‌ای دیگر در زندان‌ها به وقوع بپیوندد

آرش صادقی، فعال حقوق بشر محبوس در زندان رجایی شهر کرج با نگارش نامه‌ای سرگشاده در حمایت از همسرش گلرخ ایرایی و آتنا دائمی دو کنشگر مدنی محبوس در زندان قرچک ورامین، ضمن ابراز نگرانی از وضعیت گلرخ ایرایی که از ۶۴ روز پیش دست به اعتصاب غذا زده. خواستار حمایت از همسرش شده است. وی در بخشی از این نامه می‌گوید “مادر گلرخ شرایط وی را در ملاقاتی که اخیرا داشته این‌گونه برایم شرح می‌دهد: “مردمک چشمانش تند و تند می‌چرخید و با تعجب به ما خیره شده بود و ما را در اولین دقایق ملاقات به یاد نمی‌آورد”.

او در بخشی از این نامه گفته است “از همه وجدان‌های بیدار می‌خواهم پیش از آنکه فاجعه‌ای دیگر در پس خودکشی‌شدگان در زندان‌ها به وقوع بپیوندد صدای مظلومیت گلرخ و آتنا باشند و مسئولیت و عواقب هرگونه اتفاق ناگواری برای گلرخ و آتنا مستقیما متوجه قرارگاه ثارالله سپاه و دادستانی است.” 

متن کامل نامه:

چه قدر کامل و زیبا “هانا آرنت” ویژگی‌های حکومت توتالیتر را ترسیم می‌کند:

اتکا به اصل پیشوایی جنایتکاری آشکار ارعاب، سلطه امنیتی بر همه ارکان اقتصادی، فرهنگی و سیاسی، استقرار نهادهای امنیتی در تمامی بخش‌های جامعه برای شکار مخالفین، دروغگویی مداوم، سلسله مراتب شدید شکنجه‌گری، نابود کردن خودانگیختگی در فرد، کشتن روان و شخصیت اخلاقی در انسان و فردیت او، سنگدلی ایجاد انسان بدون هویت و حقوق، تنزل دادن انسان در حد حیوان، نگهداری مردم در وضع بردگی و تسلیم، ایجاد ذهنیت مظنون‌گرایانه در جامعه و افراد، ایجاد دشمن عینی و تلقی هر بیگانه‌ای به عنوان دشمن سرکوب مردم برای وفاداری تام به ایدئولوژی حاکم، ادعای استقرار حاکمیت عدالت بر روی زمین و مدعی ساخت بشر جدید رشد اوباش و اوباشی‌گری در رهبران و دستگاه سرکوب و سلسله مراتب حکومت، تباهی اخلاق و …

آری رشد اوباش و اوباشی‌گری و تباهی اخلاق، در سیستمی که امثال مرتضوی‌ها و سعید طوسی قاری بیت و… در حریم امن قدرت به بدترین و غیر اخلاقی‌ترین رفتارها دست زدند و امروز هم آزادند قطعا جای امثال گلرخ‌ها و آتناها در زندان و تبعید است.

آتنا دایمی و گلرخ ایرایی روز ۴ بهمن‌ماه سال گذشته و پس از ضرب و شتم توسط یوسف مردی رییس حفاظت اطلاعات زندان اوین و با پرونده‌سازی و شکایت وی و عباس خانی رییس بهداری زندان و چهارمحالی رییس زندان اوین بدون هیچ‌گونه حکم قضایی و جهت اعمال بیشتر فشارهای روحی و جسمی و برخلاف آیین‌نامه و قوانین قضایی مبنی بر گذراندن محکومیت در زندان محل سکونت و عدم اجرای اصل تفکیک جرایم به زندان قرچک ورامین تبعید شدند.

این دو فعال حقوق بشر در اعتراض به این تبعید خودسرانه از تاریخ ۱۴ بهمن دست به اعتصاب غذا زدند و آتنا پس از مدتی به دلیل جراحی کیسه صفرا که از عوارض اعتصاب طولانی و گذشته وی بود به اعتصاب خود پایان داد. گلرخ امروز شصتمین روز اعتصاب غذای خود را در حالی به پایان می‌برد که سی روز پیش بر اثر فشارهای ناشی از این اعتصاب و فشارهای عصبی تشنج کرده و طبق گفته پزشکان زندان قرچک دچار سکته خفیف شده است.

آتنا در ملاقاتی که با خانواده داشته آن روز را این‌گونه توصیف کرده که گلرخ وقتی به سمت در خروجی اتاق می‌رفت، دست و پاهایش کج شده و با صورت به زمین خورد و دندان‌هایش روی هم قفل شد و …

مادر گلرخ هم شرایط وی را در اولین ملاقات که پس از این واقعه بوده است را این‌گونه برایم شرح می‌دهد: “مردمک چشمانش تند و تند می‌چرخید و با تعجب به ما خیره شده بود و ما را در اولین دقایق ملاقات به یاد نمی‌آورد…”

آخرین خبرها از آتنا و گلرخ حاکی از آن است که در پی انتقال همراه با ضرب و شتم گارد زندان قرچک صورت آتنا دچار ضرب خوردگی شده و همین مسئله باعث از کار افتادن یکی از عصب‌های صورتش شده است و گلرخ ایرایی با کاهش ۲۰ کیلو تقریبا از وزنش به ۵۰ کیلو رسیده است؛ درد شدید در ناحیه کلیه و کاهش شدید قند و فشار خون و کلسیم بخشی از عوارض اعتصاب ۶۰ روزه این زندانی زن سیاسی مستقر در زندان قرچک ورامین است؛ لذا از همه وجدان‌های بیدار می‌خواهم پیش از آنکه فاجعه‌ای دیگر در پس خودکشی‌شدگان در زندان‌ها به وقوع بپیوندد صدای مظلومیت گلرخ و آتنا باشند و مسئولیت و عواقب هرگونه اتفاق ناگواری برای گلرخ و آتنا مستقیما متوجه قرارگاه ثارالله سپاه و دادستانی است.

آرش صادقی / زندان گوهردشت / سه‌شنبه ۱۴ فروردین ۱۳۹۶″

آرش صادقی با پیامی از درون زندان  از هموطنان خواست کرد که از گلرخ ایرایی حمایت کنند.

این درحالی استکه هم اکنون گلرخ ایرایی چهل و دومین روز اعتصاب غذای خود را پشت سر گذاشت  و مرادی جانی تاکید کرده که حتی اگر بمیرید شما را به اوین باز نمیگردانم

باز هم ماجرایی تکراری ولی تلخ

دو زن زندانی «گلرخ ایرایی» و «آتنا دائمی» آماج توهین و ضرب و شتم قرار می‌گیرند. ماجرا باز هم آن سناریوی پرونده‌سازی است که این بار در زندان نوشته می‌شود؛ وقتی حتی به قانون خودساخته خود نیز پایبند نیستند و این قانون باز هم ابزار و مستمسکی می‌شود برای فشار و سرکوب، پس برای حفظشان، حقوق و کرامت انسانی انتخابی جز مقاومت و اعتراض باقی نمی‌ماند.

گلرخ ایرایی از چهل روز پیش در اعتراض به توهین، ضرب و شتم و انتقال به زندان قرچک ورامین دست به اعتصاب غذا زده و آخرین خبرها حاکی از وخامت اوضاع جسمانی وی است، کاهش ۱۳ کیلویی وزن، افت فشار، افت قند و درد شدید در ناحیه کلیه بخشی از عوارض اعتصاب چهل روزه این زندانی سیاسی زن مستقر در زندان قرچک است.

تنها خواسته گلرخ حفظ کرامت انسانی است که سردمداران حاکم بر ایران در بی‌وقاحتی تمام مدعی هستند والاترین کرامت، حقوق انسانی و حقوق بشر در سراسر جهان تنها در جمهوری اسلامی حکم‌فرما شده است، ادعایی که همیشه از طرف عالی‌ترین مقامات جمهوری اسلامی تا مزد بگیران و افراد رده پایین این حکومت ضد انسانی تکرار شده و می‌شود، ادعایی که آخرین نمونه آن خودکشی شدن ده‌ها معترض در بازداشتگاه‌های امنیتی است؛ لذا، از همه وجدان‌های بیدار می‌خواهم که صدای گلرخ باشند.

سه‌شنبه ۲۲ اسفند

آرش صادقی

زندان گوهردشت

وخامت حال زندانی سیاسی گلرخ ایرایی در سی و نهمین روز اعتصاب غذا 

زندانی سیاسی گلرخ ایرایی پس از ۳۶ روز اعتصاب غذا به رغم شرایط جسمی خطرناک، حاضر نیست دست از خواسته اش بکشد.

براساس گزارش های رسیده از زندان قرچک ورامین، خانم ایرایی به سختی نفس می کشد و به صورت بریده بریده صحبت می كند ولی قصد شکستن اعتصاب تا انتقال به زندان اوین را ندارد.

طی روزهای گذشته یک بار به او سرم همراه با آمپول ضد تهوع تزریق شده است اما از زمان تزریق سرم تاکنون ماهیچه های پای وی مدام سفت می شود و ورم می‌کند. به گفته دکتر بهداری «این وضعیت خطرناک است و ممکن است این اتفاق برای ماهیچه های قلب وی رخ دهد، باید هرچه زودتر وضعیت او پیگیری شود.»

عفو بین الملل با صدور اطلاعیه در روز ۹ مارس (۱۸ اسفند ۹۶) در رابطه با وضعیت گلرخ ایرایی ابراز نگرانی کرده و خواستار آزادی فوری او و آتنا دائمی شده است.

در این اطلاعیه عفو نوشته است، «گلرخ ابراهیمی ایرایی که به مدت ۳۵ روز در اعتصاب غذا می باشد، در وضعیت سلامتی بدی قرار دارد. طی هفته گذشته بدون رضایت وی به او سرم تزریق کرده اند و او گاهاً قادر به حرکت نبوده است. او دچار گرفتگی شدید عضلات می شود که دکتر زندان تأیید کرده از عوارض اعتصاب غذا می باشد
ادامه 

تاکید زندانی سیاسی گلرخ ایرایی بر ادامه اعتصاب غذا تا رسیدن به خواسته ا ش

گلرخ ابراهیمی ایرایی با تهدید حمله قلبی و سختی در تنفس مواجه است.

روزپنجشنبه ١٧ اسفند ماه؛ زندانی سیاسی گلرخ ایرایی ۳۴ روز است که در زندان قرچك ورامین در اعتصاب غذاست

بر اساس گزارشهای رسیده با وجود اینکه وی به سختی نفس میکشد و بصورت بریده بریده صحبت می كند ولی قصد شکستن اعتصاب تا انتقال به زندان اوین را ندارد.

«گلرخ ايرايی پس از یک تماس یک دقیقه ای با مادرش درحاليكه به سختی نفس میکشید و بصورت بریده بریده صحبت می کرد گفت که مطلقا قصد شکستن اعتصاب غذا ندارد».

پس از مراجعه خانواده ها به حاج مرادی داديار ناظر بر زندانيان سیاسی امنیتی وی اعلام کرده است که اگر گلرخ بمیرد هم کوتاه نمی آید و آنها را به اوین بازنخواهد گرداند. از طرفی گفته می شود که دستور انتقال می بایست از طرف جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران صادر شود.

گلرخ از یک بیماری خطرناک نیز رنج میبرد. وی بيش از ۱۰ كيلو وزن كم كرده است، با افت شدید فشار خون روبرو است.

پس از تزریق سرمی که با آمپول ضدتهوع همراه بوده است؛ ماهیچه های پای وی بطور مستمر سفت شده و ورم می کند. پزشک بهداری در خصوص انقباض پاهای این زندانی سیاسی گفته است که خطرناک است و احتمال گرفتگی و انقباض ماهیچه های قلب وجود دارد.

از طرفی این دو زندانی در وضعیتی شبیه به انفرادی نگهداری می‌شوند، نه می‌توانند از قرنطینه خارج شوند و نه کسی اجازه‌ی ملاقات با آنها را دارد.

لازم به یادآوری است که زندانیان سیاسی آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی در روز ۴ بهمن ماه با اعمال وحشیانه و ضرب و شتم از بند زنان زندان اوین به قرچک ورامین منتقل شدند. گلرخ ابراهیمی ایرایی در اعتراض به این شرایط از روز ۱۴ بهمن ماه اقدام به اعتصاب غذای اعتراضی کرد که چند روز آن اعتصاب خشک بوده است.

زندانی سیاسی سهیل عربی در زندان تهران بزرگ نیز در حمایت از خواسته های این دو زندانی سیاسی در زندان تهران بزرگ در اعتصاب غذاست. وی اعلام کرده است که در صورت عدم آزادی یا انتقال گلرخ ابراهیمی ایرایی از روز شنبه اقدام به دوختن لبهای خود خواهد کرد.

سعید شیرزاد زندانی سیاسی طی نامه ای از گلرخ ابراهیمی ایرایی خواست که به اعتصاب غذایش پایان دهد:

راوی درد و نداری، توسری‌های پدر و برادر، فقر، جنگ، جسم بی‌اختیار مرد بودن و انسانیتی که بر باد رفت و باران بلایی که از آسمان بر سر بارید…

راوی آن‌کس که به خاطر عشقبازی پنهان‌اش اگر سر از گورستان برنیاورد و رهسپار شهری پر از شب‌پرست و شهوت‌پرست شد…

رفیق نازنینم گلرخ جان. گرسنگی‌ات را پایان ده، برای آنکه تو باید تفسیر دردهای دوباره‌‌ی احمد شاملو باشی که در این بن‌بست ابراهیم را در آتش کیفر می‌دهد و مرثیه‌ی مرده‌گان، سرود آواره‌گان و ترجمان فاجعه‌هاست و ترانه‌های تاریک غریبانه و شبانه خطابه‌ی تدفین انسان ماه بهمن برای آنکه برفت و آن‌کس که بر جای ماند و در جدال آیینه و تصویر از قفس و از مرگ سخن نگفت و دخترای ننه‌دریا که در برابر بی‌کرانی ساکن میان ماندن و رفتن گریزانند و در هرگز نهراسیدن‌‌ات از مرگ در سفر و در آستانه و در زندان و جوشان از خشم شکنجه‌ای مضاعف حریقِ سرد شعرِ ناتمامِ مرگِ نازلی را به افق روشن فردا تا شکوفه‌ی سرخِ پیراهن میلاد آنکه عاشقانه بر خاک مُرد و در برخاستنِ زنِ خفته و پدران و فرزندان فصلِ دیگر…

سه‌شنبه ۸ اسفند ۱۳۹۶ سعید شیرزاد – زندان گوهردشت

وضعیت وخیم گلرخ ایرایی در حال اعتصاب غذا در زندان

هفته پیش مسئولین زندان قرچک ورامین قصد داشتند گلرخ ابراهیمی ایرایی و آتنا دائمی را به زور به بند عمومی ببرند. اما این دو زندانی سیاسی مقاومت کرده و اجازه انتقال ندادند.

مسئولین زندان تهران بزرگ ٬ سه تن از زندانیانی که از عوامل خود هستند را برای اعمال فشار و کنترل آنها گذاشته اند.

زندانی سیاسی گلرخ ابراهیمی ایرایی در زندان قرچک ورامین به اغما رفت

روز سه‌شنبه اول اسفند ماه ١٣٩٦ در هفدهمین روز اعتصاب غذا  زندانی سیاسی گلرخ ایرایی در زندان قرچک ورامین به اغما رفت. جان این زندانی سیاسی در خطر است. وی پیش از این نیز در پنجمین روز اعتصاب‌غذای خشک خود دچار بیهوشی و اغما شده بود.

گلرخ ابراهیمی ایرایی از روز ۱۴بهمن ماه؛ در اعتراض به انتقال وحشیانه به زندان قرچک ورامین در اعتصاب غذاست. این زندانی سیاسی خواهان بازگشت خود و همبندش آتنا دائمی به زندان اوین است.

حاجی مرادی دادیار جنایتکار  زندان که از عاملان انتقال این دو زندانی سیاسی به زندان قرچک ورامین است اعلام کرده است که مطلقاً اجازه انتقال این دو زندانی به اوین را نخواهد داد.

گلرخ ایرایی درشانردهمین روز اعتصاب غذا که البته چهار روز آن بصورت خشک انجام شد و او را تا حد مرگ و بیهوشی و ایست قلبی برد.

وضعیت جسمی وی مناسب نیست ولی به‌رغم به این وضعیت به مأموران بهداری زندان  اجازه چک فشار خون نداد.  وی  به‌دلیل عدم اعتماد به داروهای زندان؛ تا کنون اجازه وصل سرم به مأموران بهداری زندان نداده است. 

زندانی سیاسی آتنا دائمی  در  پیامی از تمامی فعالان حقوق بشر و جوامع بین المللی نسبت به وضعیت گلرخ ایرایی و سهیل عربی که همچنان در اعتصاب غذا هستند «توجه بیشتری داشته باشند و جهت نجات جانشان از هیچ کاری دریغ نکنند.»

آرش صادقی از رجایی شهر: «مسئولیت جان من و همسرم بر عهده قوه قضائیه، سپاه و سازمان زندان‌ها است؛ علیه شان اعلام ‌جرم می‌کنم»

آرش صادقی، زندانی سیاسی که در اعتراض به انتقال غیرقانونی همسرش، گلرخ ایرایی، در اعتصاب غذا به سر می‌برد، در نامه‌ای از زندان رجایی شهر خطاب به کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل متحد و گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران اعلام کرده که مسئولیت جان او و همسرش بر عهده قوه قضائیه، اطلاعات سپاه و سازمان زندان‌های تهران است؛ این زندانی سیاسی همچنین از همگان خواسته است که پیگیر وضعیت گلرخ ایرایی و آتنا دائمی باشند.

متن این نامه، در پی می‌آید:

«جناب آقای حسن الزید، کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل متحد

سرکار خانم عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران

همانطورکه مستحضر هستید بیش از یک سال از بازداشت همسرم می‌گذرد و در این مدت بارها اقدام به نوشتن نامه‌های مختلف کرده‌ام و در حالی‌که سال گذشته پس از ۷۲ روز اعتصاب غذا با قول آزادی همسرم و رسیدگی مجدد به پرونده از طرف مقامات قضایی به اعتصاب خود پایان دادم و به دلیل همان اعتصاب با بیماری‌های کلیوی و گوارشی زیادی ازجمله نارسایی قلبی، آریتمی، کوچک شدن کلیه‌ها، زخم معده، کولیت اولسروز در ابتدا وانتهای روده بزرگ و کوچک مواجه شدم که به همین دلیل در حاضر بیش از ۱۵ قلم دارو ازجمله مزالازین، سولفاسالازین، وارفارین، پروپرانول ۴۰، اسویکس کلو پیدو گرل و… را استفاده می‌کنم.

چند ماه پس از پایان اعتصاب با فشارهای سازمان اطلاعات سپاه اعاده دادرسی همسرم در دیوان عالی کشور رد گردید و در روزهای اخیر ضمن تشکیل پرونده‌ی جدید برای وی و یکی دیگر از دوستانمان به نام آتنا دائمی، پس از احضار نامبردگان به بند امنیتی دو الف زندان اوین (متعلق به اطلاعات سپاه) پس از ضرب و شتم آنان را به زندان قرچک ورامین که مختص زندانیان خطرناک می‌باشد منتقل کرده‌اند.

اینجانب علی‌رغم مخالفت دوستان و همبندیانم به این وضعیت نامناسب جسمی که همگان در این مدت شاهد آن بوده‌اند ناچارا به دلیل این برخوردها و ضرب و شتم و انتقال همسرم گلرخ ابراهیمی و آتنا دائمی از روز شنبه ۷ بهمن در اعتصاب غذا می‌باشم. به این دلیل اعلام می‌دارم در صورت بروز هرگونه حادثه‌ای برای اینجانب یا خانم گلرخ ابراهیمی و آتنا دائمی مسئولیت مستقیم آن به عهده قوه قضائیه و اطلاعات سپاه و نیز آقایان جهانگیری رئیس‌کل سازمان زندان‌ها، مصطفی محبی مدیرکل سازمان زندان‌هایاستان تهران و نیز آقایان چهارمحالی رئیس زندان اوین و یوسف مردی رئیس حفاظت زندان اوین و عباس خانی رئیس بهداری زندان اوین می‌باشد که سه تن اخیر با پرونده‌سازیجدید و ضرب و شتم باعث انتقال گلرخ و آتنا گشته‌اند.

این انتقال بدون شک با هماهنگی سازمان زندان‌ها و مدیرکل زندان‌های استان تهران صورت گرفته است.

از تمامی نهادها و دادگاه‌های بین‌المللی علیه این افراد اعلام ‌جرم می‌کنم و از شما و تمامی وکلای حقوق بشری و نیز تمامی وجدان‌های بیدار درخواست دارم ضمن رسیدگی به این شکایت پیگیر وضعیت گلرخ و آتنا باشید.

با سپاس فراوان،

آرش صادقیچهارشنبه ۱۱ بهمن‌ماه ۹۶ – زندان گوهردشت کرج (رجایی شهر)

سپاه پاسداران از درمان آرش صادقی زندانی سیاسی جلوگیری می کند

آرش صادقی که بیش از یک سال است که به دلیل کارشکنی های سپاه پاسداران از درمان تخصصی محروم مانده است، سپاه پاسداران از اعزام آرش صادقی به بیمارستان جلوگیری می کند و اعلام کرده که تنها انتقال وی به بیمارستان بقیه الله ممکن است اما در این بیمارستان رسیدگی تخصصی به این زندانی سیاسی نمی‌شود.

آرش صادقی به دلیل اعتصاب غذای طولانی مدت نیاز به رژیم غذایی سالم دارد اما کیفیت غذای زندان رجایی اسفناک است و این مسأله باعث گشته که مشکلات گوارشی وی تشدید گردد.

آرش صادقی که از ششم بهمن‌ماه در اعتراض به انتقال همسرش گلرخ ایرایی دست به اعتصاب زده، طی روزهای اخیر به خون‌ریزی روده و تنگی نفس دچار شده است اما مسئولان اقدامی برای بهبود وضعیت وی نکرده‌اند.

آرش صادقی در سال گذشته نیز برای مدت ۷۲ روز در اعتصاب غذا به سر برد؛ عدم معالجه و خودداری مسئولان از بستری کردن وی در بیمارستان باعث پیشرفت بیماری‌های حاد و مزمن در وی گشت و اکنون با اعتصاب غذای مجدد خطر مرگ این زندانی سیاسی را تهدید می‌کند.

آریتمی قلب، از دست رفتن بیش از نیمی از کارایی کلیه راست و نیمی از کلیه چپ، مشکلات ریوی، مشکلات کبد و روده و معده از جمله بیماری های است که آرش صادقی طی یک سال گذشته به آنان دچار شده و اقدامی از سوی مسئولان برای درمان این بیماری ها نشده است.

از سویی دیگر؛ ضعف سیستم گرمایشی در سالن زندانیان سیاسی رجایی شهر نیز موجب بروز بیماری‌های مزمن در برخی از زندانیان شده؛ همچنین وضعیت بهداشت غذایی در زندان رجایی شهر کرج اسفناک توصیف شده است و بسیاری از زندانیان به دلیل غذای نامناسب زندان به بیماری‌های گوارشی دچار شده‌اند.

آرش صادقی ۲۶ مهرماه پس از یک سال و چهار ماه نگهداری در زندان اوین در پی یورش نیروهای امنیتی به ۳۵۰، به زندان رجایی شهر تبعید شد.

این زندانی سیاسی آبان ماه سال گذشته نیز در اعتراض به نقض مکرر قانون در روندپرونده خود و گلرخ ایرایی و همچنین بازداشت همسرش دست به اعتصاب غذا زد.

مقامات قضایی، پس از ۷۲ روز اعتصاب غذای آرش صادقی و فشارهای بین‌المللی اعلام کردند که همسرش، گلرخ ایرایی، آزاد و خود او برای درمان به بیمارستان منتقل خواهد شد؛ بااین‌حال، علاوه بر عملی نشدن وعده درمان این زندانی سیاسی، همسر وی پس از ۱۹ روز آزادی موقت از سوی مأموران سپاه ثارالله مجدداً بازداشت شد.

آرش صادقی نزدیک به یک سال است که از رسیدگی درمانی محروم مانده و مقامات امنیتی از بستری شدن وی در بیمارستان خودداری می کنند؛ این اقدامات مسئولین و ضابطین سپاه در حالی صورت گرفته است که به دلیل عوارض ناشی از اعتصاب غذای طولانی‌مدت، خطر مرگ این زندانی سیاسی را تهدید می‌کند.

اعتصاب غذا و داروی آرش صادقی در اعتراض به ضرب و شتم و انتقال گلرخ ایرایی به زندان قرچک ورامین

آرش صادقی در اعتراض به ضرب و شتم و انتقال غیر قانونی گلرخ ایرایی به زندان قرچک ورامین از روز جمعه ششم بهمن ماه ۹۶ در اعتصاب غذا و دارو به سر می‌برد.

آرش صادقی به دلیل محرومیت از حق درمان به بیماری‌های حاد جسمی مبتلا است و اعتصاب غذا و دارو می‌تواند وضعیت وی را بحرانی‌تر سازد.

آرش صادقی، زندانی سیاسی، فعال حقوق دانشجویان و مدافع حقوق بشر که به تازگی از زندان اوین به زندان گوهردشت منتقل شده است به علت آنكه به وي امكان دسترسي به دارو نداده اند، دچار  خونریزی معده شده و در وضعیت جسمی وخیمی بسر میبرد.

مسئولان زندانگوهردشت، از ورود داروهای این زندانی جلوگیری کرده  واز تامین دارو خودداری می کنند.اين در حالي است كه وضعيت معده آرش صادقي به علت اعتصاب غذاي طولاني كه پشت سر گذاشته است، به شدت حاد مي باشد.

از طرفی به دلیل کیفیت بسیار پایین غذای زندان، بر شدت بیماری گوارشی این زندانی، افزوده شده است.
اعتصاب غذای طولانی مدت آرش صادقی و سپس محرومیت وی از دسترسی به خدمات درمانی باعث عوارض جبران ناپذیری شده است.

در پی اعتصاب غذای طولانی دچار اختلال در دستگاه تنفسی و گوارشي شده است بر اثر اعتصاب غذای طولانی مدت و عدم رسیدگی پزشکی به بیماری آسم (منتهی از اندوتوکسین) و از کار افتادگی درصد بالایی از کلیه سمت راست مبتلا شده است.

از وضعیت قلب و کلیه او بعد از پایان اعتصاب هم هیچ تستی گرفته نشده است.

قلب آرش در زمان اعتصاب دچار آریتمی شده و همچنین کلیه راست وی در زمان اعتصاب ۷۰ درصد و کلیه چپ وی ۲۰ درصد از بین رفته است،مبتلا  به عفونت کلیه و مجاری ادراری و مصرف آنتی بیوتیک که در سایه آسیب شدید به معده آرش صادقی نمیتواند آب کافی مصرف کند و همچنین ویتامین های لازم به بدن وی نمیرسد

وزن آرش نیز حدود ۵۰ کیلو گرم است که حداقل ۲۰ کیلوگرم همچنان از وزن اولیه وی کمتر است”.

به وی مرخصی استعلاجی داده نمیشود و از بستری شدن وی در بیمارستان نیز جلوگیری می شود.

لازم به يادآوري است كه خانواده این زندانی سیاسی چندی پیش جهت تقاضای دفترچه درمانی و همچنین تحویل مواد غذایی به زندان مراجعه کرده‌اند، اما مسئولین زندان از دریافت این اقلام و پاسخگویی به خانواده وی خودداري نموده اند.

گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین از ۵ هفته پیشاز ملاقات با همسر زندانی خود آرش صادقی محروم است.
محروم کردن این زوج زندانی از دیدار با یکدیگر در حالی است که ملاقات بین خانواده های زندانی حتی در قانون خود رژیم به رسمیت شناخته شده است.آغاز این محرومیت همزمان است با ۲۶ مهرماه ۹۶ که آرش صادقی از بند ۳۵۰ زندان اوین به دستور چهارمحالی، رئیس زندان به صورت تنبیهی به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد

بیشتر بخوانید:
لینک نامه های زندان آرش صادقی

عصر روز یکشنبه ۳دی گلرخ ایرائي در مقابل منزل خودو هنگام خروج از منزل به دستور مستقيم شخص لاريجاني دستگير و به زندان منتقل شد
بدنبال این دستگیری آرش صادقی اقدام به اعتصاب غذا کرد و با طولانی شدن و عدم رسیدگی به خواسته های وی و ممانعت از رسیدگی پزشکی هم وطنان خشمگین اقدام به تجمع مقابل زندان اوین کردند همچنین در طوفان توئيتر هشتگ #SaveArash  ترند جهانی شد و توجهات را نسبت به وضعیت وخیم حقوق بشر ایران جلب کرد

 بدنبال فراخوان مقاومت ایران به عموم ارگانها و مراجع بین‌المللی مدافع حقوق‌بشر  برای اقدام فوری برای نجات جان آرش صادقی 

یک مقام ارشد وزارت امور خارجه آمریکا روز شنبه 10دی95 خواستارآزادی زندانی سیاسی آرش صادقی و همسرش گلرخ ابراهیمی ایرایی شد.

عفو بین‌الملل برای آزادی فوری زندانی سیاسی آرش صادقی فراخوان داد 

هنرمندان برایش نقاشی کردند از جمله معلم هنر آمریکائي مارک نلسون نقاشی های تاثیرگذاری از او در فضای مجازی منتشر کرد 

در هفتادو یکمین روز اعتصاب غذای آرش صادقی که حال او بشدت رو به وخامت رفت خانم شعله پاکروان مادر ریحانه جباری اعلام کرد که تا زمان آزادی آرش صادقی دست به اعتصاب غذا میزند 

متن نامه مادر ریحانه جباری

همچنین پدر زندانی سیاسی آرش صادقی  اعتصاب غذای خود را در حمایت  از فرزند قهرمانش شروع کرد

دکترمحمد ملکی هم دریک مصاحبه گفت: ایستادگی ومقاومت آرش دنیا را به لرزه آورده،

دکتر محمد ملکی در مصاحبه هفتگی خود با شبکه جهانی «دُرّتی وی» گفت، ۳۸ سال است به دروغ میگویند که در این مملکت آزادی هست، آن وقت این وضعیتی است که مشاهده میکنید، هزاران جوان بی گناه را بدون تشکیل هیچ دادگاهی در دهه ۶۰ اعدام کردند و افتخار هم می کنند و میگویند که اگر لازم شود دوباره هم همان اعدامها را تکرار میکنند.

دکتر محمد ملکی با پرداختن به وضعیت «گلرخ ایرایی» گفت ایشان را بدون ارتکاب هیچ گونه جرمی بازداشت کرده اند، خانم ایرایی مقاله ای در ارتباط با سنگسار نوشته که منتشر هم نشده بود و این جرم خانم ایرایی است، ولی نکته قابل توجه مقاومت «آرش صادقی» در ایمان به راهش است، امروز ۶۹مین روز اعتصاب غذا را پشب سر نهاده و با استقامت خود در دهان مسئولان دروغگو زده است واین باعث افتخار است

هاشم خواستار عضو کانون صنفی معلمان مشهد و زندانی سیاسی سابقدر نامه‌ای اعتراضی و افشاگرانه ضمن حمایت از زندانیان سیاسی در اعتصاب غذا، خواستارآزادی آنها شد.

آرش صادقی، دانشجوی اخراجی دانشگاه علامه طباطبایی تهران است. او سه بار به اتهام جرايم سياسي و امنيتي بازداشت، محكوم و آزاد شده است.

اولين بار: در تاريخ ۱۸ تیر ۱۳۸۸ دستگير شد و به مدت ۹۰ روز در بازداشت بود و نهايتا به قید کفالت آزاد شد.

دومين بار: در تاریخ ۲ دی ١٣٨٨ دستگير شد و به مدت ٨١ روز بازداشت بود و نهايتا به قید وثیقه آزاد شد.

سومين بار: در تاريخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۳ دستگير شد و به مدت شش ماه حبس بود و نهايتا باز هم آزاد شد.

در چهارمين بار كه دستگير شد نهايتا بدليل اتهامات جديد آرش صادقي، شعبه 54 دادگاه انقلاب او را به ۱۵ سال حبس محکوم كرد و بدليل ارتكاب جرم در دوره تعليق حكم قبلي، حكم چهار سال حبس تعليقي وي نيز لازم الاجرا شد و به این ترتیب آرش صادقی به ۱۹ سال حبس محکوم شد.

https://plus.google.com/u/0/people