ایران- آخرین اخبار از زندانی سیاسی آتنا دائمی

آتنا دائمی – هریک حکم جدید یعنی تأیید آزادی من، تا آخرش هستم تا زنده ام
زندانی سیاسی آتنا دائمی که باید روز ۱۴ تیر ۱۳۹۹ پس از پایان یک دوره محکومیت ۵ ساله از زندان آزاد می شد، به دلیل پرونده سازی های مجدد اطلاعات سپاه پاسداران در دو دادگاه دیگر مجموعاً به ۵ سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
این زندانی سیاسی مقاوم پس از دریافت حکم جدید دو سال حبس و ۷۴ضربه شلاق خود، در نامه ای از زندان نوشت: «من امروز بعد از پنج سال باید آزاد می شدم ولی همه می دانند تا جمهوری اسلامی هست، همه جای ایران زندان است.»
انسیه دائمی، خواهر آتنا در یک توئیت نوشت: ‌«بازجو به آتنا گفته «تو در مقابل پرونده و حکم حبس بی حس شدی و ما از این به بعد برنامه های دیگه ای برات داریم« اینجوری شده که شلاق رو هم به حکم حبس اضافه کردن.»
لینک متن کامل نامه :

 احضار زندانی سیاسی، آتنا دائمی به دادسرای اوین و تشکیل پرونده جدید اتهامات واهی برای او 

روز یکشنبه ۱۸ خردادماه‌ آتنا دائمی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین جهت تفهیم اتهام از بابت پرونده جدیدی که اخیرا برای وی گشوده شده، در دادسرای اوین حاضر شد. اتهام خانم دائمی “اخلال در نظم زندان” عنوان شده است.

ادامه

زندانی سیاسی‌ آتنا دائمی از حضور در جلسه «دادگاه» امتناع کرد

خانم دائمی به دلیل شیوع بیماری کرونا در کشور، عدم رعایت فاصله زمانی قانونی بین تاریخ ابلاغ و تاریخ «دادگاه» و همچنین عدم دسترسی به وکیل از حضور در جلسه «دادگاه» خودداری کرد.

طبق اخبار دریافتی و به نقل از منابع فعال حقوق بشر، اتهامات خانم آتنا دائمی در این پرونده که با شکایت سازمان اطلاعات سپاه علیه وی گشوده شده “اجتماع و تبانی در جهت بر هم زدن امنیت کشور”، “تبلیغ علیه نظام” و “اخلال در نظم زندان” عنوان شده است.
پیشتر  در روز۳۰ فروردین، آتنا دائمی حاضر به شرکت در جلسه دادگاهی که برای پرونده‌ای جدید برعلیه وی گشوده شده بود، نشد.

ادامه

آخرین عکس از آتنا دائمی

آتنا دائمی به بهانه روز جهانی زن؛ ۸ مارس را به تمام زنان ایران که با تمام حق و حقوقشان انکار می‌شوند تبریک می‌گویم

آتنا دائمی،در زندان اوین که در تاریخ ۲۹ مهرماه ۱۳۹۳ بازداشت شده و از آذرماه سال ۹۵ تاکنون محروم از مرخصی تحمل حبس می‌کند، به مناسبت ۸ مارس، روز جهانی زن، نامه ای سرگشاده نوشته است. او با اشاره به نقض حقوق زنان در عرصه های اجتماعی تاکید می کند “روز جهانی زن است و من چیزی جز تیره روزی‌های زنان زندان قرچک به ذهنم راه نمی‌یابد و البته زندانی که فقط در جاده ورامین نیست بلکه در خانه‌ها و در دل‌های اکثر زنان ایران است

لینک متن نامه

آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی، دو زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین روز ۱۱ آذر توسط کارگزاران زندان به شعبه ۵ دادسرای اوین احضار شدند. این دو زندانی سیاسی به دلیل عدم ابلاغ رسمی که باید حداقل ۵ روز پیش از موعد دادگاه و به صورت رسمی به آنان ابلاغ می‌شد از حضور در این دادسرا خودداری کردند. این افراد پیشتر نیز در تاریخ ۲۲ آبان‌ ۹۷ به همین شیوه به این شعبه احضار شده بودند. آتنا دائمی روز ۱۱ آذر با انتشار نامه‌ای سرگشاده نسبت به این احضار، واکنش نشان داده و دلایل خود را مبنی بر عدم حضور در دادسرا و غیر مستقل بودن دستگاه قضا اعلام کرد. در بسیاری از موارد مشابه این قبیل احضارها به پرونده‌سازی علیه زندانیان توسط مسئولین زندان یا نهادهای امنیتی منتهی شده است.

از دلایل احضار این زندانیان سیاسی در زندان اوین اطلاع دقیقی در دست نیست با این حال در بسیاری از موارد مشابه این قبیل احضارها به پرونده سازی علیه زندانیان توسط مسئولین زندان یا نهادهای امنیتی منتهی شده است.

 در همین رابطه، آتنا دائمی روز ۱۱ آذر  با انتشار نامه‌ای سرگشاده نسبت به این احضارها واکنش نشان داده و ضمن تشریح مشکلاتی که به بهانه‌های واهی از طریق مسئولین زندان و مقامات قضایی به همراه گلرخ ابراهیمی ایرایی و دیگر هم‌بندیان خود متحمل شده از دلایل عدم حضور خود در دادسرا گفته است.

لینک متن کامل  نامه

زندانی سیاسی، آتنا دائمی ، محبوس در بند زنان زندان اوین عصر روز سه‌شنبه ۲۲ آبان‌ماه توسط مسئولین زندان و بصورت شفاهی برای روز چهارشنبه ۲۳ آبان‌ماه به شعبه ۵ دادسرای اوین احضار شد. دلیل این احضار به وی گفته نشده است. در بسیاری از موارد مشابه این قبیل احضارها به پرونده سازی علیه زندانیان توسط مسئولین زندان یا نهادهای امنیتی منتهی شده است.

ادامه

دلنوشته زندانی سیاسی آتنا دائمی به مادرش به مناسبت چهارمین سالروز دستگیری

“ ۴سال پیش در همین روز، در صبح سرد ۲۹ مهر ۹۳ عازم محل کارم بودم، رفته بودی برایمان نان داغ بخری، دیرم شده بود و بی آنکه ببینمت با پدر از خانه خارج شدیم. هنوز به انتهای کوچه نرسیده بودیم که راهمان را بستند، دستور ایست دادند، بازداشتم کردند، مرا به ماشین دیگری منتقل کردند، با پدر به خانه برگشتند،۱۱نفر، نمی‌دانستم وقتی به خانه برگردی و با ماموران مواجه شوی چه می‌شود، بعد از یک ساعت مرا نیز به خانه آوردند، از دیدنت شوکه شدم، از فریادهایت بر سر ماموران شوکه شدم، می‌گفتی ببرید، دختر مرا هم ببرید، این همه جوان را بردید به کجا رسیدید؟! اصلا بکشید، دختر مرا هم بکشید، ستار بهشتی و جوانان دیگر را کشتید چه به دست آوردید؟! تهدیدت کردند که تو را هم بازداشت خواهند کرد، یادم هست که گفتی مرا هم ببرید، مگر کم مادران را زندانی و عزادار کردید؟!

گمان می‌کردم که بترسی اما نترسیدی، گمان می‌کردم مرا سرزنش کنی اما نکردی، مرا بوسیدی به زبان خودمان گفتی برو اولین بار است که شب در خانه نخواهی بود اما من در کنارت هستم تا دیگر هیچ فرزندی را از مادر جدا نکنند… باری از دوشم برداشتی، انگار ۲ بال پرواز به من هدیه دادی! رفتم و تو لحظه‌ای تنهایم نگذاشتی، بیشتر از هر زمان دیگر با هم بودیم، همراه، متحد!

حکم ۱۴ سال که صادر شد، صورتت در دادگاه انقلاب یادم هست که با خنده و تمسخر گفتی ۱۴ سال که چیزی نیست ما فکر می‌کردیم اعدام صادر کنند! می‌دانستم پشتت لرزید اما خم به ابرو نیاوردی!

بعد از ۱۶ماه به خانه بازگشتم، حالت خوب بود اما می‌دانستی ماندنی نیستم. باز هم آمدند، بعد از ۹ ماه، تهران نبودی، زنگ زدم، مامان آمدن مرا ببرند!

گفتی صدایت را پخش کنم تا بشنوند، صدایت پخش می‌شد، فریاد می‌زدی که از جان بچه‌های ما چه می‌خواهید؟ چه کردند؟ چه خواسته‌اند؟ روزی خواهید رسید که باید پاسخگوی ما مادران باشید…

رفتم، اما برای دو دختر دیگرت هم پرونده تشکیل دادند، حکم دادند، اما تو خندیدی و گفتی بگوییم یک سوییت خانوادگی در زندان به ما بدهند همه خانواده را با هم زندانی کنند!

اعتصاب غذا کردم، نگرانی در چشمانت را فراموش نمی‌کنم اما حرف‌های پر از امیدت اراده‌ام را قوی‌تر می‌کرد. دخترانت تبرئه شدند و من ماندم! باز پرونده و باز پرونده! به قرچک بردنم با کتک و فحاشی! فردای آن روز که پنجشنبه بود به خانه زنگ زدم، صدایم را شنیدی و خوشحال شدی و گفتی چه شده پنجشنبه تلفن خیراتی داده‌اند؟ خندیدم و گفتم “صدای مرا از زندان قرچک می‌شنوید” گفتی باید زنان آن زندان را هم می‌دیدی! بگذار ببینیم تا کجا می‌خواهند پیش بروند!

چند روز بعد هر چه تماس گرفتم جواب ندادی، گفتند برای پیگیری کارم به دادسرا رفته‌ای، هر چه می‌گذشت نگرانی‌ام بیشتر می‌شد، بعد از ۷ساعت جواب دادی و گفتی بازداشتت کرده بودند با هانیه! تعریف کردی که کتکتان زده‌اند، شوکر برقی… وای که تمام تنم لرزید!

گفتی وقتی حاضر نبودی سوار ماشینشان شوی با شوکر به پاهایت می‌زنند، گفتی اصلا درد نداشت مامان انگار گزنه زده بودن به پاهام…!

از عصبانیت می‌لرزیدم ولی تو می‌خندیدی و می‌گفتی ما که کم نیاوردیم هر چی خواستیم گفتیم…

تلفن‌هایم را قطع کردند، ملاقات نداشتم.

عروسی دختر کوچکت بود، خواهرم، هانیه…

نگذاشتند به مرخصی و به عروسی بیایم، به ملاقاتم و به قرچک آمدید، هانیه بی‌قرار بود اما تو آرامش کردی، به او گفتی گریه نکن بخند باید شاد باشیم تا گمان نکنند می‌توانند با این چیزها آتنا را از بین ببرند! یادم هست که به او گفتی به ترانه دختر فریبا کمال آبادی فکر کن که نگذاشتند مادرش به عروسی‌اش برود!

از من خواستی بین زنان هم‌بندم در بند مادران قرچک شیرینی عروسی پخش کنم و جشن و پایکوبی به پا کنم! و چه زیبا بود آن شب…

به اوین بازگشتم، زانیار و لقمان و رامین را اعدام کردند، اعتصاب غذا کردی و با لباس سراسر مشکی به ملاقاتم آمدی، گریه می‌کردی، همان روز باز مرا مورد آزار قرار داده بودند اما دست در دست هم برای سه عزیز اعدام شده‌مان سرود خواندیم و بعد گفتند محروم از ملاقاتیم…

مادرم می‌بینی چه حقیرند؟! چه کوته فکرند؟ زانیار مرادی ۹ سال مادرش را ندید و اعدام شد… حال تصور می‌کنند ما به خاطر ملاقات سر خم می‌کنیم؟!

ما درد و رنج مادران را می‌بینیم و ادامه می‌دهیم. در تصوری باطلند و گمان می‌کنند می‌توانند با این اعمال کودکانه ما را تنبیه کنند یا صدایمان را قطع کنند یا ما را از کرده‌هایمان پشیمان کنند…!

اما نه تنها تنبیه نمی‌شویم بلکه مصمم‌تر ادامه خواهیم داد…

سه هفته است که یکدیگر را ندیده‌ایم اما تو به دیدن مادر رامین و خانواده زانیار و لقمان و شریف در آتش سوخته‌مان رفتی، به دیدن نرگس و مادر و پدر هما رفتی، تو مرا ندیدی اما درد رنج مادران دیگر را به آغوش گرفتی…

مادرم سلام مرا به مادران عزادار ایران برسان و بگو تا زنده‌ام دادخواه خون فرزندانشان خواهم بود…

آتنا دائمی۲۹مهر۹۷زندان اوین

نامه مریم اکبری‌منفرد، گلرخ ایرایی و آتنا دائمی به مناسبت روز جهانی مبارزه علیه اعدام

مریم اکبری‌منفرد، گلرخ ایرایی و آتنا دائمی سه تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین با توجه به نزدیک بودن روز جهانی مبارزه علیه اعدام خطاب به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، در امور ایران نامه‌ای سرگشاده نوشته و ضمن اشاره به نمونه‌های نقض حقوق بشر طی چهار دهه اخیر در ایران، از وی درخواست کردند تا جهت بررسی موارد نقض حقوق بشر و پیگیری توقف صدور حکم اعدام برای کلیه جرائم عمومی، عقیدتی و سیاسی فارغ از هر عقیده و باوری در ایران حضور یابد.

۱۰ اکتبر برابر با ۱۸ مهر، روز جهانی مبارزه علیه اعدام است. به مناسبت این روز، مریم اکبری‌منفرد، گلرخ ایرایی و آتنا دائی سه تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین خطاب به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل، در امور ایران نامه‌ای سرگشاده در این خصوص نوشته‌اند. 

متن نامه مریم اکبری‌منفرد، گلرخ ایرایی و آتنا دائمی در پی می‌آید:

ادامه

سه زن زندانی سیاسی در زندان اوین از ملاقات خانوادگی محروم شدند

گلرخ ایرایی، آتنا دائمی و مریم اکبری منفرد سه زن زندانی سیاسی در بند زنان زندان اوین، روز سه شنبه ۱۰ مهر ماه با دستور شفاهی رئیس بند زنان این زندان به مدت سه هفته از داشتن ملاقات خانوادگی محروم شدند.

عوامل زندان دلیل این کار غیر قانونی را درگیری لفظی و شعار دادن توسط این زندانیان در سالن ملاقات مطرح کرده اند. 

سه زن زندان سیاسی در برابر این دستور، درخواست کردند حکم ابلاغ و اتهام عنوان شده را ببینند که رئیس بند زنان در پاسخ گفت که این حکم از طرف مدیریت زندان، چهار محالی، و دادستانی به طور شفاهی ابلاغ شده است.

ادامه

زندانی سیاسی آتنا دائمی در این نامه عدالت عوامل حکومتی را به سخره گرفت و نوشت:

«عزیزانمان را کشتند و با افتخار میگویند عدالت را اجرا کردند،عدالتی با نمادی از فرشته ای با دو کفه ترازو در دست. ولی در حقیقت مردی ست عمامه به سر با جای مهر سوخته بر پیشانی و چشم بندی بر چشم و کوری مفرط،در یک دستش تسبیح و در دست دیگر با طناب دار ترازویی را نگه داشته با کفه هایی چنان نابرابر که یکی در آسمان ها سیر میکند و دیگری به قدری با جنازه هایش سنگین است که در اعماق زمین مدفون شده است. از عدالتی دم میزنند که چهل سال است حتی رگه ای از آن ندیده ایم و نشنیده ایم!»

متن کامل نامه از سایت زنان  شورای ملی مقاومت ایران 

زندانیان سیاسی زن در اوین به خانواده مرادی پیام های تسلیت فرستادند

زندانیان سیاسی زن آتنا دائمی، گلرخ ایرایی و مریم اکبری منفرد در بند زنان زندان اوین جان باختن فعال سیاسی اقبال مرادی را به خانواده مرادی تسلیت گفتند.

آتنا دائمی درپیام تسلیت خود نوشت:

«...این ترور محکوم است. اقبال مرادی را سال‌ها پیش شناختم و همواره شاهد زحمات وی برای فرزند عزیزش که محکوم به اعدام است و همچنین دیگر زندانیان سیاسی کرد از جمله برادرزاده خویش لقمان و مهم تر از همه شاهد مجاهدت‌هایش برای وطنش کردستان بودم. حال اما کشته شد و داغ بزرگی بر دل فرزندش زانیار و خانواده رنج کشیده‌اش و ملت شریف کردستان و ما نهاد!» 

خانم دائمی در پیام خود به محاکمه غیرعادلانه زانیار و لقمان مرادی اشاره کرد و نوشت، «از بی عدالتی‌ها در پرونده‌اش همین بس که وقتی شاهدانی دال بر بی گناهی زانیار و لقمان حاضر به شهادت در دادگاه شدند، در آن هنگام که بحث مرگ و زندگی جوانانی بی گناه در میان بود، به سبب زن بودن یکی از شاهدان عینی، شهادت آنها توسط قاضی پذیرفته نشد.» 

زانیار مرادی به همراه پسر عموی خویش لقمان وقتی که جوانی ۲۰ الی ۲۱ ساله بود دستگیر و سریعاً و بدون دادرسی عادلانه و دقیق به اعدام محکوم شد و اکنون حدود ده سال است که در پشت میله های زندان به سر می‌برد

زندانی سیاسی مقاوم و مدافع حقوق بشر آتنا دائمی اخیراً در روز ۴ خرداد ۹۷ نامه ای از زندان اوین بیرون فرستاده است. وی در این نامه مجازات اعدام و همه اشکال خشونت را محکوم کرده است و به حکم اعدام زندانی سیاسی محکوم به اعدام رامین حسین پناهی و رنجی که خانواده اش می کشند، اعتراض کرده است
لینکنامه آتنا دائمی به رامین حسین‌پناهی زندانی سیاسی محکوم به اعدام 

زندانیان سیاسی گلرخ ایرایی و آتنا دائمی پس از ماهها اعتراض و اعصاب از زندان قرچک ورامین به بند زنان زندان اوین بازگردانده شدند.

زندانی سیاسی گلرخ ایرایی پس از اعتصاب طولانی دستگاه امنیتی را مجبور به تسلیم در برابر خواسته خود کرد. گلرخ ابراهیمی و آتنا دائمی پس از انتقال اجباری و همراه با ضرب‌وشتم در ۴بهمن ماه ۹۶ با اعتصاب‌غذای خشک و تر به تبعید خود اعتراض کرده بودند.

حسین دائمی پدر آتنا دائمی طی پیامی این خبر را تأیید کرد و از بیماری و شرایط نامناسب جسمی فرزندش خبر داد.

وضعیت جسمی آتنا دائمی بسیار نگران کننده است.

یک منبع نزدیک به خانواده دائمی روز جمعه ۲۴ فروردین 97 گفت «آتنا بعد از انتقال به زندان قرچک به دلیل شرایط بد زندان و فشارهای روانی با مشکلات جسمی و عصبی روبرو شده است.

بعد از یک ماه او همچنان دچار سرماخوردگی است، صورتش هنوز دچار بی حسی است و سمت راست صورت او از کار افتاده، چشمش نسبت به سایر اجزای صورت، بیرون زده و بی‌حسی صورتش رو به گسترش است و به گلویش رسیده است؛ دندان‌ها و فک‌اش نیز بی‌حس شده.»

به گفته این منبع یک دکتر اعصاب و روان خانم دائمی را معاینه کرده و این علائم را نشانه بیماری «ام اس» تشخیص داده است که احتمالا پس از شوک و فشارهای عصبی چند وقت اخیر به وجود آمده باشد.

همچنین تماسهای تلفنی خانم دائمی به شدت محدود شده، بر خلاف سایر زندانیان در این محل، به او گفته‌اند هفته‌ای یک بار و تنها با یک شماره که باید آن را قبل از تماس به مسئولان زندان بدهدمی تواند تماس بگیرد.

خانم دائمی به نشانه اعتراض دیگر تلفن نمی‌زند، ملاقات هم نمی‌رود و درخواست بازگشت به اوین نیز نخواهد داد.

آتنا از دی‌ماه سال گذشته برای حضور در مراسم عروسی خواهرش در ۲۴ فروردین امسال تقاضای مرخصی داده بود، از آن زمان تاکنون پیگیری‌هایی انجام داد و هر بار به او وعده دادند ولی در نهایت بطور ضمنی گفتند چون در این مدت ساکت نمانده و در مورد وضعیتش اطلاع رسانی و کرده و اعتراض داشته با خواسته اعزام او موافقت نشد. او از حق مرخصی محروم است.

ابراز نگرانی کارشناسان سازمان ملل

4 گزارشگر ویژه سازمان ملل  متحد روز دوشنبه 28اسفند با انتشار بیانیه‌ای،خواستار آزادی فوری زندانیان سیاسی آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی شدند.

آنها در مورد گزارش‌هایی که خبر از ضرب و شتم  این دو زندانی سیاسی در بازداشت می‌دهد ابراز نگرانی عمیق کردند.

این چهار کارشناس سازمان ملل نوشته‌‌اند که تلاش کرده‌اند با مقامهای رژیم ایران درباره‌ی وضعیت آتنا دائمی و گلرخ دائمی گفت‌وگو کنند اما این تلاش‌ها به نتیجه نرسیده است.

آنها یادآور شده‌اند که پرونده‌های آتنا دائمی و گلرخ ایرایی نمونه‌هایی هستند از رویه‌ی ادامه دار آزار و اذیت، ارعاب و حبس کسانی که در دفاع از حقوق بشر و حمایت از زندانیان عقیدتی در ایران فعالیت می‌کنند.

هفته گذشته دبیر کمیته حقوق بشر پارمان اروپا هم در مورد ضرب و شتم و حبس ناعادلانه آتنا دائمی و گلرخ ایرایی یک بیانیه منتشر کرد و خواستار آزادی این دو  زندانی، دسترسی آن‌ها به مراقبت‌های پزشکی و بهبود شرایط اسفناک زندان شهر ری شد

پدر آتنا دائمی:من پدرآتنادائمی ازهمه مردم ومجامع بین المللی درخواست میکنم برای کمک به آتناوگلرخ اقدام کنند جان بچه های من درخطره بچه های من امنیت جانی ندارند

او در توییتر خود نگرانی اش را نسبت به جان آتنا و گلرخ ابزار کرد و نوشت:

این همه حکمهای سنگین.انفرادیهای طولانی. بازجویهای مداوم کافی نبود توهین تحقیر ضرب شتم تبعیدحالاهم که زندانیان خطرناک را  انداختن به جان بچه های من

آتناوگلرخ درزندان قرچک امنیت جانی ندارند تعدادی زندانی خطرناک اجیرشده توسط مسئولین زندان دائم بچه های منو تهدید و فحاشی میکنند

جان دخترام درخطره

دختران من را با تعدای از مادرانی که فرزندانی ازیکسال ودوسال به بالا دارند نگهداری میکنند.

گلرخ هنوز تواعتصاب غذاست اصلاً شرایط خوبی نداره

من پدرآتنادائمی ازهمه مردم ومجامع بین المللی درخواست میکنم برای کمک به آتناوگلرخ اقدام کنند جان بچه های من درخطره بچه های من امنیت جانی ندارند

مورد حمله قرار گرفتن  زندانیان سیاسی آتنا دائمی و گلرخ ایرایی و انتقال آنها با تحقیر و توهین  به بند مادران 

فوری آخرین اخبار از وضعیت آتناوگلرخ از توییت خواهرش

آتنا امروز تماس گرفت و گفت دیروز پرسنل زندان قرچک وارد اتاق آتنا و گلرخ شدند و سعی داشتند با توهین و تحقیر بچه ها رو به بند مادران منتقل کنند که بچه ها ممانعت کردند و گفتند تا روشن شدن دلیل تبیعد ما به قرچک ما داخل بند نمیریم.

امروز دوشنبه  ۱۸ نفر از زندانیان خطرناک رو وارد سالن قرنتینه کردند که با ایجاد رعب و وحشت و توهین به سمت اتنا و گلرخ حمله ور شدند که ۱۳ نفر از خانم هایی که جدیداً بازداشت شدند مانع اونها شدند

آتنا به مادرم گفته به پهلوش ضربه اي وارد شده درد شديدي در كليه خودش احساس ميكنه، گلرخ هم با شرايط بد جسمي و فشار خون پايين مورد ضرب و شتم قرار گرفته

آتنا و گلرخ در زندان قرچک هیچ امنیتی ندارند چرا که در حین صحبت کردن با آتنا گارد وارد بند شد و صدای مردی رو شنیدم که با توهین به آتنا میگفت حق تلفن زدن نداری و بلافاصله تلفن قطع شد

در نهایت مامورین گارد وارد قرنتینه شدند و آتنا و گلرخ رو به زور و کشان کشان به بند مادران منتقل کردند

این اتفاق در صورتی افتاده که آتنا وگلرخ درخواست رسیدگی به این تبعید رو داده بودند

طبق گفته های آتنا گلرخ اصلاً شرایط خوبی نداره، ۱۳ کیلو وزن کم کرده و افت شدید قند و فشار داشته و از ناحیه کلیه هم دچار مشکل شده

زندانی سیاسی کرد زینب جلالیان از زندان خوی با انتشار نامه‌ای به آتنا دائمی و گلرخ ایرایی، دو زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ضمن تشکر از نامه‌های آنان، از نهادهای حقوق بشری خواسته‌ است که برای آزادی زندانیان سیاسی تلاش کنند.

لینک متن نامه

زندانی سیاسی زن آتنا دائمی با ارسال یک پیام صوتی از قرنطینه زندان قرچک اعلام کرد،

 «امروز ۲۶ بهمن ۹۶ اعتصاب غذایم را شکستم تا بمانم و چون خار در چشم دشمنانم باشم.»

وی در بخشی از این پیام صوتی گفت: «اعتصاب غذایم را می شکنم تا قلمم تیری باشد در قلب تان و به شما خواهم گفت خود را خسته نکنید چرا که هرگز از مواضعم کناره گیری نخواهم کرد. به خاطر جرم مرتکب نشده از هیچکس عذرخواهی نخواهم کرد چرا که به عنوان یک انسان حق آزادی بیان و عقیده و اعتراض دارم و هیچکس نباید مرا از حقوقم محروم کند. به شما خواهم گفت هر روز عدم استقلال در قوه قضائیه و ظلم و بی عدالتی را به گوش جهانیان خواهم رساند و هر روز قوانین خودتان را که توسط خودتان نقض می شود در گوش تان فریاد خواهم زد. خانواده ام را مورد ضرب و شتم قرار دادید و بازداشت کردید. باشد منتظر عواقب این وحشیگری بمانید.»

آتنا دائمی در باره وضعیت گلرخ ایرایی که همچنان در اعتصاب غذا می باشد گفت «گلرخ روز سه شنبه ۲۴ بهمن به دلیل وخامت حال اعتصاب خود را از خشک به تر تغییر داد و حال جز آب و قند و نمک چیزی نمی خورد.و در وضعیت نامناسبی به سر می برد.

با تمام وجود از او حمایت خواهم کرد و در کنار هم برای اجرای قانون تفکیک جرائم پافشاری خواهیم کرد.»

خانم دائمی در این نوار صوتی فاش ساخت که مقامات زندان اوین که روز سه شنبه ۲۴ بهمن، مادر و خواهر او را دستگیر کرده بودند، آنها را با شوکر و باتوم مورد ضرب و شتم قرار داده و بعد از چند ساعت بازداشت از آنها خواستند که از آتنا بخواهند دیگر از درون زندان بیانیه ندهد و وقتی با مخالفت آنها مواجه شدند، از خودشان تعهد خواستند که آتنا دیگر چنین کاری نخواهد کرد.

وی همچنین فاش ساخت که رئیس پرسنل بند زنان اوین، که دادستان مدعی شکایت آنها از آتنا دائمی و گلرخ ایرایی شده بود، در حضور زندانیان به حاج مرادی گفته است که از این زندانیان «شکایتی نداشته و خواست این انتقال را به نام آنها تمام نکنند.»

همچنین زندانیان محبوس در بند زنان اوین با ارسال نامه سرگشاده ای در حمایت از همبندیان خود، دروغ دیگر دادستان اوین را برملا کردند.

بنا به گفته آتنا دائمی در این پیام صوتی، مقامات زندان اوین اعلام کرده اند که «اگر آتنا و گلرخ تعهد بدهند و عذرخواهی کنند یک ساعته آنها را به اوین منتقل خواهیم کرد.» خانم دائمی در پاسخ به این درخواست گفت، «به خاطر جرم مرتکب نشده از هیچکس عذرخواهی نخواهم کرد.»

وی در پیام خود تصریح کرد که «بدانید نه اهل خودکشی هستم و نه میلی به مردن دارم.و تا آخرین ذره وجودم در برابر این گرسنگان سیری ناپذیر خواهم ایستاد و هر اتفاقی که برای من و گلرخ رخ دهد جز قتل چیز دیگری نیست.»

آتنا دائمی در همین پیام از تمامی فعالان حقوق بشر و جوامع بین المللی نسبت به وضعیت گلرخ ایرایی و سهیل عربی که همچنان در اعتصاب غذا هستند «توجه بیشتری داشته باشند و جهت نجات جانشان از هیچ کاری دریغ نکنند.»

ششمین روز اعتصاب غذای خشک و سیزدهمین روز اعتصاب غذا چگونه گذشت؟

فراخوان مقاومت ایران  به اقدام فوری برای نجات آتنا دائمی و گلرخ ایرایی
لینک متن کامل فراخوان

پیام جعفر عظیم زاده درحمایت از زندانیان سیاسی گلرخ ایرائی، آتنا دائمی و سهیل عربی

امروز 24 بهمن ماه، یازدهمین روز اعتصاب غذا و چهارمین روز اعتصاب خشک گلرخ ایرائی و آتنا دائمی در زندان قرچک ورامین و هیجدهمین روز اعتصاب غذای سهیل عربی است.

گلرخ ایرائی، ساعت چهار صبح امروز در نتیجه یازده روز اعتصاب غذای تر و چهار روز اعتصاب غذای خشک دچار تشنج و سپس بیهوشی شده است.

پدر آتنا دائمی نوشته است: آتنا و گلرخ دیگر قادر به تکلم نیستند. آتنا به پدرش گفته است بدنم یخ کرده و چند بار کف بالا آورده ام.

جان گلرخ و آتنا در حالی به شکل جبران ناپذیری در معرض خطر قرار گرفته است که سهیل عربی نیز ، که در حمایت از آنان دست به اعتصاب غذا زده است در شرایط جسمانی وخیمی قرار دارد.

آیا جنایتی بالاتر از اعمال فشار و کشاندن سه انسان ظلم ستیز و برابری طلب به اعتصاب غذا و تحمیل مرگ تدریجی به آنان وجود دارد؟

گلرخ و آتنا نمادی از ایستادگی و مقاومت زنان ایران برای پایان دادن به ستم و تبعیض هستند. آنانی که زنان را نیمه انسان می پندارند و شکنجه تشنگی و گرسنگی و خطر مرگ را به زنان جسور و سازش ناپذیری چون آتنا و گلرخ و سهیل عربی ها تحمیل میکنند باید بدانند آتناها و گلرخ ها و دختران خیابان انقلاب، پیشتازان ما مردم ایران برای رهائی از کل وضعیت نکبت بار موجود هستند.

آنان دیگر زنان منفردی نیستند که علیه ستم و تبعیض به پا خاسته اند بلکه نماینده سازش ناپذیر و پرشور رهائی انسان از هر ستم و تبعیض و درد و رنجی هستند.

آتنا دائمی، گلرخ ایرائی و سهیل عربی را زیر شکنجه اعتصاب غذا برده اید، با دختران انقلاب و میلیونها زن برابری طلب و مردم آزاده ایران چه خواهید کرد؟ پرونده خود را بیش از این در پیشگاه مردم ایران سنگین نکنید و به فوریت خواستهای بر حق آنان را به جا آورید.

بازداشت مادر و خواهر آتنا و سهیل عربی مقابل زندان اوین 

معصومه نعمتی و هانیه دائمی، مادر و خواهر زندانی سیاسی آتنا دائمی، و خانم فرنگیس مظلومی، مادر زندانی سیاسی سهیل عربی، صبحروز سه شنبه 24 بهمن در مقابل زندان اوین بازداشت شدند. دو نفر اول پس از چند ساعت آزاد شدند.

خواهر آتنا در توییت خود نوشت هنگام بازداشت با شوکر مادر آتنا را مضروب کرده اند و برخورد توهین آمیزی با آنها داشتند همچنین او نوشت مادرش از فشار خون بالا رنج میبرد و شرایط زندان را نمیتواند تحمل کند.

این درحالی است که  وضعیت جسمی زندانیان سیاسی آتنا دائمی و گلرخ ایرایی بسیار وخیم است. 

به نحوی که شامگاه دوشنبه ۲۳بهمن۱۳۹۶، گلرخ ایرایی به علت اعتصاب خشک دچار حمله قلبی و بیهوشی شده، دو ساعت طول کشید تا به کمک هم بندیان خود به وضعیت نرمال بازگردد. آتنا دائمی نیز در سومین روز کف و خون آبه بالا آورده است. هردوی آنان دیگر قادر به تکلم نیستند.

روز دوشنبه ۲۳ بهمن ۹۶، حسین دائمی پدر آتنا دائمی خبر داد که دخترش آتنا دائمی و گلرخ ایرایی توان تکلم و راه رفتن ندارند و حتی نمی توانند لحظه ای بخوابند. پزشکی قانونی دستور اقدام فوری داده ولی هنوز هیچ اقدامی صورت نگرفته است.

انسیه دائمی، خواهر آتنا، نیز در توئیت خود نوشته است که مجبور شده وصیت نامه خواهرش را که به سختی پشت تلفن صحبت می کرد، بنویسد.

حسین دائمی گفت مقامات به پیگیریهای او پاسخ نمی دهند. وی مسئولیت جان فرزندش را به عهده دادستان و دادیار دانست.

نامه تکاندهنده زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد از زندان اوین در باره اعتصاب غذای آتنا دائمی و گلرخ ایرایی

جان گلرخ و آتنا در خطر است

من مریم اکبری زندانی سیاسی، از زندان اوین، از پشت دیوارهای سنگی دست استمداد به سوی مجامع بین المللی و نهادهای حقوق بشری دراز می کنم و از همه ی کسانی که قلبشان برای انسان و انسانیت می تپد تقاضا دارم فریاد مادر گلرخ و آتنا را بشنویید و چشمان امیدوارمادران به سوی شماهاست.

سایه ی سرد و سهمگین سرکوب در سراسر کشورگسترده شده است و آسیاب سنگ خشونت در نهایت سرعت می جرخدو با قساوت تمام هر دانه ایی را که بر گلویش میگذارد خرد می کند.

اما ایران و ایرانی طوق بندگی و عبودیت ظالمان را برداشته تا از نعمت شخصیت و آزادی و تساوی حقوق برخوردار گردد و این است که مرگ بانام برایش لذت بخش تر از ننگ و تمکین در برابر زور است و خود را از نردبان انسانیت بالا می کشد تابه حقایق بیشتری آگاهی یابد.

۹ روز از اعتصاب غذای گلرخ و آتنا عزیز میگذردو کسی پاسخگو نمی باشد.

اعتصاب غذا واژه ایی آشناست اما شنیدن ان کجا و شاهد درد کشیدن یک انسان که در اعتصاب غذا به سر می برد کجا؟!

زیر فوران درد و هر روز ذره ایی از وجودت آب شدن و تو چاره ای جز ادامه ی مسیر برایت نباشد و هر روز ناتوان تر از روز قبل ولی مصمم تر در مسیری که پای نهاده ای زیرا که تنها تیری است در تاریکی.

در اعتصاب خشک دیگر بحث سر روز و ساعت نیست، دیگر صحبت از جداشدن ذره ذره وجودت نیست. بلکه اتفاق در لحظه است در ثانیه، از کار افتادن کل سیستم بدن در یک لحظه، نفسها به شماره افتادن؛ تنفس های نفسگیر و هر آن امکان بالا نیامدن نفس بعدی!!!

خشکی دهان، چسبندگی لب و دهان و زبان و… ایست قلبی با هیچ واژه ایی نمیشودلحظه های دردناک اعتصاب غذا را به تصویر کشید جان گلرخ و آتنا در خطر است.

مطلع شدم آقای حاج مرادی در پاسخ مادر آتنا که گفته بود بچه ها میخواهند اعصاب خشک بکنند جواب داده: “برایم مهم نیست”.

البته که برای شما که میراث دار سلف خویش هستید جان آدمی ارزش ندارد، اسلامی که در دهه ی ۶۰ چوبه های دار، جوخه های اعدام و خون جوانان میهن را نردبان ترقی خویش کردند و اینک در بالاترین مناصب دولتی تکیه زده اند و به هیچ نهادی هم پاسخگو نیستند و هر بلایی که می خواهند بر سر زندانیان می آورند و در نهایت به اسم خودکشی و مصرف مواد مخدر و…. پرونده ها را مختومه اعلام می کنند.

قانون و اخلاق و وجدان و این قبیل واژه ها کمترین اعرابی در این حاکمیت ندارد. به بردگی در امدن انسانیت و سلب کردن کرامت انسانی ماهیت این حکومت است.

من مریم اکبری زندانی سیاسی، از زندان اوین، از پشت دیوارهای سنگی دست استمداد به سوی مجامع بین المللی و نهادهای حقوق بشری دراز می کنم و از همه ی کسانی که قلبشان برای انسان و انسانیت می تپد تقاضا دارم فریاد مادر گلرخ و آتنا را بشنویید و چشمان امیدوارمادران به سوی شماهاست.

شماهایی که از نیروی ایمان و عقیده به آزادی نوع بشر بر خوردارید انها را نا امید نکنید.

حضور شما اثری تعیین کننده خواهد داشت و ارزش نهایی هر زندگی در حضور لحظه های سرشار از احساس وظیفه در آن لحظه هاست.

مریم اکبری منفرد زندان اوینبهمن ۹۶ 

 و

این پیامی است از زندانی سیاسی در اعتصاب غذا سهیل عربی هنگامی که اعتصاب غذایش را در حمایت از آنها در روز ۴بهمن شروع کرد

هر انسان باشرفی مخاطب این پیام است و باید به وجدانش پاسخ دهد 

اگر نه به مردم و تاریخ ایران زمین! 

آنگاه که گفتم کمترین کار از انسانهایی که از خود گذشته‌اند تا جامعه‌شان را نجات دهند و کنون محبوسند شکستن درهای زندان است بسیاری مرا مورد تمسخر قرار دادند و دیوانه خطابم کردند.

اما روی سخن این دیوانه با جماعت عاقل که دردمندی را بی‌تفاوتی و سکوت در برابر جنایتکاران می‌دانید این است:

برای گلرخ و آتناها چه می‌کنید؟ یک توفان توئیتری؟ چند روز هیاهو در اینترنت؟ چند عجب ای وای گفتن و سپس فراموشی؟! برای انسانهایی که از خودگذشته‌اند تا ما را بیدار کنند جانم را می‌دهم. اما چه کنم که اکنون در زندانم و راهی جز اعتصاب‌غذا برای اعتراض به شکنجه‌گران و جلادها ندارم.

تا زمانی که یارانم را از آن شکنجه‌گاه رها نکنند به اعتصاب خود پایان نخواهم داد.

تنها یک بار زندگی می‌کنیم و هیچ تهدید و شکنجه‌ای نباید ما را از خوب زیستن بهراساند.

 لینک متن کامل پیام

سه روز از اعتصاب غذای آتنا دائمی و گلرخ گذشت و حال آنها ساعت به ساعت وخیم تر میشود

شب گذشته ساعت ١١شب حال آتنا به شدت وخيم شده و معاون رييس زندان و دو پرستار و يك پزشك و داديار و مددكار و افسرنگهبان به قرنطينه بند ٣رفتند و از آتنا خواستن تا به اعتصاب خشك پايان دهد اما آتنا نپذيرفته است.

از طرفی دادیار همچنان پافشاری میکند و مانع انتقال این دو زندانی به زندان اوین میشود

خواهر آتنا در صفحه توییتر خود خبر داد که تلفنی وصیت نامه آتنا را نوشته است

پدر آتنا در صفحه توییتر خود نگران سلامتی این دو زندانی است و نوشته است:

دخترای من دارن میمیرند ولی ایستاده میمیرند

من پدر آتنا دائمی اعلام میکنم مسئولیت جان فرزندانم بادادستان و دادیار هست

درخواستم ازهمه انسانهای آزاده اینست که بفکر فرزندان دربندمون باشیم همه زندانیا چه دوستانمان وچه غیر همه نیاز به حمایت دارن تنهاشون نگزاریم

آتنا دائمی و گلرخ ایرایی زندانیان سیاسی در زندان قرچک ورامین براساس اعلام قبلی خود،

از روز ۲۱ بهمن در حالی که به لحاظ جسمیدر وضعیت نامناسبی بودند اعتصاب غذا خود را به اعتصاب خشک تبدیل کردند.

سازمان عفو بین الملل طی یک بیانیه روز ۱۸بهمن۱۳۹۶، خواستار آزادی بی قید و شرط و فوری زندانیان سیاسی آتنا دائمی، گلرخ ابراهیمی ایرایی و آرش صادقی شد.

لازم به ذکر است که طبق ماده ۵۱۳ آیین دادرسی کیفری ایران محل تحمل کیفر حبس باید در زندان حوزه قضایی‌ای باشد که حکم صادر شده و تبعید و انتقال پس از قطعی شدن حکم به معنی افزایش خودسرانه مجازات و غیرقانونی است. در پرونده آتنا دائمی و گلرخ ایرایی محل زندگی متهمان و دادگاه صادر کننده حکم در تهران بوده و انتقال آنان به زندان قرچک غیرقانونی است.

اصل تفکیک جرائم نیز که در نامه این دو فعال مدنی آمده ناظر به ماده ۶۹ آیین نامه سازمان زندان‌ها است که در آن ذکر شده محکومان حسب پیشینه، سن، جنسیت، تابعیت، نوع جرم، مدت مجازات، وضع جسمانی و روانی، چگونگی شخصیت و استعداد و میزان تحصیلات و تخصص باید در زندان‌ها طبقه‌بندی شوند.

زندان شهر ری یا قرچک که ویژه زندانیان زن با جرائم عمومی است در بیابان‌های شرق تهران قرار گرفته است. در این زندان بیش از هزار زن در هفت سوله در شرایط پرازدحام و غیر بهداشتی، بدون دسترسی به آب آشامیدنی سالم، غذای مناسب، دارو و هوای تازه نگهداری می‌شوند. بیماری‌های عفونی و مصرف مواد مخدر و خشونت چه بین زندانیان و چه از سوی زندانبان علیه زندانیان در این زندان شیوع گسترده‌ای دارد.

روز شنبه ۱۴بهمن۹۶ زاندانیان سیاسی آتنا دائمی و گلرخ ایرایی، که با ضرب ‌و شتم به زندان قرچک ورامین منتقل شدند، طی بیانیه شروعاعتصاب‌غذای خود را اعلام کردند.

در این بیانیه ‌آمده است:‌ ١٠روز زمان کمی نیست برای جبران دستوری چند ساعته و برای اجرای قانون،١٠روز پیش با ضرب ‌و شتم بدون هیچ توضیح قانونی به زندان قرچک منتقل شدیم، محل اجرای حکم ما طبق قانون زندان اوین و بند زنان این زندان بوده است و به هیچ عنوان حکم تبعید در پرونده نداشتیم. مهم این است که اصل قانون تفکیک جرایم به‌راحتی نقض شده است. ١٠روز مهلت دادیم تا ما را به بند زنان زندان اوین که محل اجرای حکم ما می‌باشد بازگردانند اما دریغ از حتی توضیح قانع کننده و قانونی برای این جابه‌جایی

از امروز ١٤بهمن ٩٦در اعتراض به نقض قانون تفکیک جرایم و تبعید غیرقانونی‌مان دست به اعتصاب غذا خواهیم زد و باز یک هفته مهلت می‌دهیم تا ما را به همان محل قبلی یعنی بند زنان زندان اوین بازگردانند در غیراین صورت در روز شنبه ٢١بهمن ٩٦لب بر آب هم خواهیم بست و تا زمانی که ما یعنی آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی را همزمان و به همراه هم به بند زنان زندان اوین باز نگردانند و همچنین سهیل عربی را که در حمایت از ما و در اعتراض به این  تبعید غیرقانونی در اعتصاب غذا و تبعید به‌سر می‌برد را به بند سابق در اوین باز نگردانند دست از اعتصاب بر نخواهیم داشت و مسئولیت هر اتفاق ناگواری برای ما دو نفر و همچنین آرش صادقی و سهیل عربی و دوستان و رفقای دیگرمان که در حمایت از ما دست به اعتراض زنند متوجه دادستانی، قوه قضاییه، سپاه ثارالله است. در ضمن ما از خانواده هایمان خواستیم که دیگر به ملاقات ما در زندان قرچک نیایند وعده دیدار ما در صورت بازگشت ما به زندان اوین و بند زنان آن در سالن ملاقات اوین خواهد بود و در غیراین صورت شخص حاج مرادی می‌بایست جنازه‌‌های ما را به عزیزانمان تحویل دهد. 

روز ۱۱ بهمن ۹۶، پس از گذشت ده روز، آتنا دائمی و گلرخ ایرایی در شرایط نامناسبی با خانواده خود در زندان قرچک ورامین ملاقات داشتند.

به گفته این خانواده ها «از آنجايي كه آتنا و گلرخ براي داشتن حجاب چادر مقاومت كرده بودند، مدتي در انتظار بوديم و مجبور بوديم تمام مدت بايستيم چون محل مناسبی برای انتظار وجود نداشت.

پس از آمدن آتنا و گلرخ بدون حجاب چادر، ما حق نداشتيم ساعتي دخترمان را در كنارمان داشته باشيم. در تمام طول مدت ملاقات چهار پاسدار خانم در كنار ما بوده و كاملاً مشرف به تمام مكالمات ما بودند. در طول مدت ملاقات شرايط راحتي و مناسبي وجود نداشت».

خانواده این دو زندانی گفتند که آنها در صورتی که به اوین برگردانده نشوند از روز ۱۴ بهمن دست به اعتصاب غذای تر خواهند زد و بعد از یک هفته آن را به اعتصاب خشک تبدیل خواهند کرد

اعتصاب غذا و داروی آرش صادقی در اعتراض به ضرب و شتم و انتقال گلرخ ایرایی به زندان قرچک ورامین

پیام زندانی سیاسی سهیل عربی و شروع اعتصاب‌غذا در حمایت از زندانیان سیاسی آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی

نامه افشاگرانه خانواده زندانی سیاسی آتنا دائمی به عاصمه جهانگیر

خانواده زندانی سیاسی آتنا دائمی در نامه‌ای افشاگرانه به عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه حقوق‌بشر در امور ایران از ضرب ‌و شتم و انتقال فرزندانشان به زندان قرچک ورامین توسط دژخیمان خامنه‌ای خبر داده‌اند.

در قسمتی از این نامه آمده است ”جان فرزندمان در خطر است. در تاریخ ۵بهمن آتنا دائمی و هم بندش گلرخ ابراهیمی ایرایی با ضرب ‌و شتم شدید به بند قرنطینه زندان قرچک منتقل شدند.

مدتی است که با طرح شکواییه‌های به ظاهر خصوصی و پرونده‌سازیهای عجیب و غریب، فشار روانی برای آتنا ایجاد کرده‌اند و در ادامه این روند امروز آتنا دائمی و هم بندیش‌ گلرخ ابراهیمی ایرایی را به‌شدت مورد ضرب ‌و شتم قرار داده و به زندان قرچک ورامین منتقل کرده‌اند. وجود شرایط ناامن و شکنجه‌های جسمی و روانی در شرایطی که آتنا برای لغو احکام صادره برای خواهرانش به ناچار اقدام به اعتصاب‌غذای ۵۴روز کرد و در طی اعتصاب‌غذا کیسه صفرای خود را از دست داد و تحت عمل جراحی قرار گرفت و در حال حاضر نیز شرایط جسمی مناسبی ندارد.

ما نگران جان دخترمان هستیم و بدینوسیله از شما می‌خواهیم که برای آزادی آتنا تلاش کنید.

فراخوان کمیسیون زنان شورا برای آزادی آتنادائمی و گلرخ ایرایی

د‌ژخیمان ر‌ژیم ضدبشری آخوندی چهارشنبه ۴بهمن (۲۴ژانویه) خانمها آتنا دائمی و گلرخ ایرایی دو تن از زنان زندانی سیاسی را پس ازضرب ‌و شتم وحشیانه به زندان قرچک ورامین منتقل کردند.

این اقدام سرکوبگرانه به‌دنبال پرونده‌سازی جدید علیه این دو زندانی و احضار آنها به دایره اجرای احکام و پس از آن صورت گرفت که آنها را برای بازجویی به بند سپاه پاسداران موسوم به بند دو الف منتقل کردند. در مقابل اعتراض این دو زن زندانی که حاضر به بازجویی جداگانه نشدند و برای انتقال خود به زندان قرچک نیز خواستار برگه انتقال شدند شکنجه‌گران آنها را به‌شدت مورد ضرب و جرح قرار دادند. شب‌هنگام به دستور حاجی مرادی از جلادانی که نقش دادیار را در زندان اوین به عهده دارد این دو زندانی زن به زندان قرچک ورامین منتقل شدند.

آتنا دائمی ۲۹ساله فعال حقوق‌بشر و حقوق کودکان توسط قضاییه رژیم به اتهام «تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» و توهین به آخوند خامنه‌ای به هفت سال حبس و گلرخ ایرایی فعال حقوق‌بشر نیز به اتهام «توهین به مقدسات» و توهین به خامنه‌ای جنایتکار به شش سال حبس محکوم شده است.

زندان قرچک ورامین به‌خاطر شرایط وخامت بارش در بین مردم به کهریزک دوم معروف است، و رژیم آخوندی زندانیان سیاسی زن را با زیر پا گذاشتن اصل تفکیک جرایم به این محل منتقل می‌کند.

وحشیگریهای اعمال شده علیه آتنا دائمی و گلرخ ایرایی این دو زندانی جوان، واکنش کین‌توزانه رژیم آخوندی به حمایت آنان از قیام مردم ایران و برای زهر چشم گرفتن از زنان شجاع ایرانی به‌ویژه دختران دانش‌آموز و دانشجو است که نقش چشمگیری را در خیزش سراسری مردم ایران برعهده داشتند.

کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ضمن ابراز انزجار از توحش رژیم آخوندی نسبت به زنان زندانی سیاسی عموم مراجع بین‌المللی به‌ویژه کمیسر عالی حقوق‌بشر، گزارشگر ویژه وضعیت حقوق‌بشر در ایران، گروه کار دستگیریهای خودسرانه و گزارشگر شکنجه و عموم مدافعان حقوق زنان را به اقدامی عاجل برای رسیدگی به وضعیت زندانیان سیاسی به‌ویژه ‌این دو زن زندانی و آزادی بی‌قید و شرط آنها فرامی‌خواند.

کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ۶بهمن ۱۳۹۶ (۲۶ژانویه ۲۰۱۸)

نامه همبستگی زندانی سیاسی ومدافع حقوق بشر و کودکان آتنا دائمی با قیام ایران

مدافع حقوق بشر و حقوق کودکان، زندانی سیاسی آتنا دائمی، با ارسال یک نامه سرگشاده از زندان اوین همبستگی خود را با قیام مردم ایران اعلام کرد.

وی در این نامه نوشت، «این حکومت است که خشونت را به وجود آورده و حال آن را درو میکند! » 

وی ضمن بیان آرزوی خود برای آزادی و بودن در کنار مردم، گفت «اگر آزادی خواهی و حق خواهی شما جنایت تلقی می شود، من هم در کنار شما با افتخار یک جنایت کارم».

لینک متن کامل نامه

پیام آتنا دائمی به مناسبت روز جهانی حقوق بشر

برای روز جهانی حقوق بشر در این روزهایی که حقوق بشر از نگاه مردم چیزی جز ژست های سیاسی نیست! درد نامه ای برای این روز پر درد.

سالها پیش که عده ای از سراسر دنیا گرد هم آمدند تا با وضع قوانینی برای کشور های عضو سازمان ملل از هر نوع جنگ و خشونتی پیشگیری کنند، هرگز نمیتوانستند تصور کنند که اکنون بعد از ۷۸ سال هنوز در اکثر نقاط دنیا این قوانین، از سوی قدرت ها به طرز وحشتناکی نقض می شوند.

در آن روز ها با وضع این قوانین میخواستند از سوی کشور ها و حاکمان آن ها دیگر شاهد جنگ هایی نظیر جنگ اول و دوم جهانی، جنگ های داخلی اسپانیا و کشتار چینی ها و سیاه پوستان آمریکا و یا جنگ های چند ساله ی هند و پاکستان نباشند.

اما کم کم خواسته شد از تمام بشریت این حقوق را بشناسند و بر آن حرمت نهند و چنانچه نقض آن را شاهد بودند به آن معترض شوند. نه مانند این سالهای اخیر که مسلمانانی “خود جوش” بهاییان را به آتش کشیدند. آرزو داشتند تا صلح جهانی برپا شود و بشریت زیر پرچم عقل و انسانیت و با هر عقیده و تفکر و نژاد و جنسی بتوانند آزادانه زندگی کنند.

شاید در برخی نقاط دنیا این روز، روز بزرگی باشد و در آن از پیشرفت های بشر و از تحقق حقوقی که روزی محال بود یاد کنند اما در اینجا ایران که یکی از امضا کننده های این سند بین المللی است، نه تنها پیشرفت چشمگیری در وضع حقوق بشر حاصل نشده، بلکه گویا امیدی هم برای روز های بهتر وجود ندارد.

ادامه

یکسال از بازداشت غیر قانونی آتنا دائمی گذشت عفو بین اللمل خواستار ازادی فوری او شد در این مدت او اعتصاب غذای طولانی را پشت سر گذاشت 

عمل جراحی در بیمارستان با دستان و پاهای به زنجیر شده بر تخت بیمارستان را تجربه کرد و 

روایت تلخی که باز گو کرد:

زندانی سیاسی آتنا دائمی که اکنون در زندان اوین در حبس به‌سر می‌برد طی نامه‌یی در واکنش به پذیرش شکایت زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد توسط گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل‌متحد درباره رسیدگی به پرونده برادر و خواهرش که در قتل‌عام سال ۶۷ اعدام شده‌اند نوشت ”برگ برگ تاریخ این سرزمین را با دادخواهی به ثبت برسانیم“.

لینک متن نامه

روایت تلخ زندانی سیاسی و فعال حقوق بشر آتنا دائمی
روز ۳۰مهر  آتنا دائمی فعال حقوق بشر دربند برای حضور در دادگاهی که با شکایت مسئولان بهداری زندان اوین علیه او مفتوح شده به دادسرا فرا خوانده شد اما خانم دائمی از عزیمت به این دادگاه و شرکت در جلسه دادسرا خودداری کرد

او که به تازگی عمل جراحی را پشت سر گذاشته است با انتشار یک رنج نامه و روایت تلخ وضعیت بهداری زندان اوین را افشا کرد

لینک متن رنج نامه 

رئیس بهداری اوین مانع اعزام آتنا دائمی به مرکز درمانی شد

در آخرین دقایق اعزام آتنا دائمی به یک مرکز درمانی خارج از زندان برای رسیدگی تخصصی به بیماری کلیوی این زندانی، رئیس بهداری زندان اوین از این کار جلوگیری کرد.

خانواده آتنا دائمی، بعد از مدتها تلاش موفق به گرفتن اجازه مقامات ذیربط و کسب پذیرش از مرکز درمانی شده بودند، تا دخترشان بتواند از رسیدگی تخصصی ضروری برای بیماری کلیه برخوردار شود

بیشتر بخوانید 

پیروزی آتنا دائمی وپایان دادن به اعتصاب ۵۴روزه

پدر زندانی سیاسی آتنا دائمی  در پیامهای توییتر خود ضمن اطلاع رسانی خبر تبرئه شدن خواهران آتنا نوشت:

آتنا ايستادگى كرد و مقاومتش به پشتوانه‌‌ى حضور شجاعانه خانواده و رفقا به نتيجه رسيد. آرزومندم تا مشكل ديگر رفقا نيز هرچه سريعتر حل شودمن پدر آتنا دست تک تک آن عزیزانی که دراین مدت از آتنای من حمایت کردن ومارو تنها نگذاشتن وبا گریه های ما گریستن با خندهای ما خندیدن می بوسم.

به گفته یک منبع نزدیک به خانواده دائمی، «آتنا با وضع جسمی بسیار بدی از زندان به دادگاه آورده شد. ۱۷ کیلو کاهش وزن و فشار خون ۸ روی ۵ آخرین نتایج پزشکی بود که از او ثبت شده بود».

پيشتر نيز  سازمان عفو بين الملل در 23 مه (2 خرداد96 ) یک بیانیه اقدام فوری در مورد وضعيت سلامتي زندانی سیاسی آتنا دائمي، منتشر و تأكيد كرده بود كه حال او به شدت به وخامت گراييده است
بیشتر بخوانید

وضعیت وخیم جسمانی آتنا دائمی دراعتصاب غذا و ايستادگي او حمايت جهانی برمي انگيزد

اعتصاب غذا و ايستادگي آتنا دائمي در دفاع از حقوق بشر، حمايت گسترده ای به دنبال داشته است. در شبكه اجتماعي توييتر، در پيج ايران مربوط به سازمان عفو بين الملل، اين كامنت ها قابل رويت هستند:

برای مطالعه کلیک کنید

قابل ذکر است که آتنا دائمي چهل و چهارمین روز اعتصاب‌غذایخود را پشت سر گذاشت و هم‌چنان مأموران زندان اوین از اعزام وی به بیمارستان ممانعت به‌عمل می‌آورند.پیش ترعفو بين الملل براي آتنا دائمي بيانيه اقدام فوري صادر کرد  آتنا دائمی در شانزدهمین روز اعتصاب غذایش اعلام کرده بود در صورت بي توجهي مسوولين نسبت به خواست هايش، در مقابل دفتر افسر نگهباني بند، تحصن خواهد كرد و سپس وارد اعتصاب غذاي خشك خواهد شد.

از سوئي دیگر نماینده دادستان زندانی سیاسی آتنا دائمي را تهدید کرد که به خاطر اعتصاب غذا علیه او اعلام جرم خواهد کرد
لینک متن نامه به عاصمه جهانگیر

آتنا دائمی، زنداني سياسي،شب 23 ارديبهشت ماه، به دنبال اعتصاب غذا و وخامت حالش به بیمارستان طالقانی تهران منتقل و نیمه‌شب به زندان بازگردانده شد او همچنین در بیست‌وهفتمین روز از اعتصاب غذابه دلیل وخامت حالشش به بهداری اوين منتقل شد. به گفته منابع مطلع، کلیه های وي عفونت کرده و با تغيير رنگ چهره و زبان روبرو است.  رئیس بهداري زندان در مورد وضعيت او گزارش دروغ داده و نسبت به مشكلات جسماني وي نيز اقدامي صورت نگرفته است.آتنا در اعتراض به پرونده سازی و محکومیت قضایی خواهرانش، از تاریخ ۱۹ ارديبهشت 96 دست به اعتصابب  غذا زده است.

آتنا دائمی در یازدهمین روز اعتصاب غذای خود را گفت:تا رسیدن به خواسته ام از ادامه اعتصاب غذا منصرف نخواهم شد
متن کامل نامه کامل کلیک کنید

آتنا دائمي در چهلمين روز اعتصاب غذاي اعتراضي خود در اوين اعلام كرد كه در انتخابات شركت نخواهد كرد.
لینک متن نامه

زندانيان سياسي در حمايت از آتنا مي نويسند
مادر آتنا دائمی از گزارشگر ويژه خواستار بهبود وضعیت زندانها شد
خانم معصومه نعمتی، مادر فعال مدني آتنا دائمی، ملاقات كوتاهي با او در زندان اوين انجام داد. وپس از آن طي يادداشت كوتاهي بر ضرورت رسيدگي به خواست هاي زندانيان در اعتصاب، تاكيد كرد
آتنا دائمی از روز 19فروردين 96،  اعتصاب غذا میباشد، با ممشكلات كليوي وگوارشي روبروست

صدای آتنا با ظلم و بی عدالتی خاموش نمی شود

آتنا دائمی ، در نامه‌ای سرگشاده با بیان اینکه توسط مامور زن مورد ضرب و شتم قرار گرفته و مامور مرد قرارگاه ثارالله سپاه تهران هم برای پاشیدن اسپری فلفل به صورت او اقدام کرده است، خبر از شکایت خود از آن‌ها داده است.

“من آتنا دائمی از داخل زندان اوین می‌نویسم. زندانی که شده جایی برای عاشقانی که جز انسان و انسانیت دغدغه دیگری ندارند و زندانی سیاسی، عقیدتی و امنیتی خوانده می‌شوند.

مجرمان حقیقی آزاد هستند. لطفا مزاحم‌شان نشوید که زنان و مردانی از جنس شرافت در سلول‌های سرد و یخ زده زندان مشغول گذراندن حبس اند.

امروز ۶ آذر ۹۵ به خانه‌مان هجوم آوردند، نه در حال تجاوز به دانش آموزان بودم و نه در حال اختلاس و صدور حکم قتل و نه فراری، بلکه فقط خواب بودم! پدر و مادرم مسافرت بودند.

روز پنج‌شنبه ۴ آذر ۹۵ از دادگاه انقلاب تماس گرفتند و گفتند احضاریه را می‌خواهند ارسال کنند و آدرس خواستند. اما کسانی که با نام قرآن و دین اسلام مجوز هرگونه ظلم را برای خود صادر کردند، برخلاف عرف و شرع‌شان دروغ گفتند و به جای احضاریه ۳ مامور برای بازداشتم فرستادند. سه ماموری که زنان را در خیابان به جرم بد حجابی بازداشت می‌کنند تا مبادا اسلام به خطر بیافتد اما به حریم خصوصی من تجاوز کردند و نظاره‌گر بی‌حجابی‌ام بودند تا مبادا فرار کنم! طبق قانون باید احضاریه می دادند و حداقل ۵ روز فرصت برای این‌که خود را به زندان معرفی کنم و اگر هم نمی رفتم می‌بایست ماموران زندان و اجرای احکام برای بازداشتم می‌آمدند، نه سه مامور از سپاه ثارالله

آتنا دائمی ، فعال حقوق بشر  چندی پیش برای اجرای حکم هفت سال حبس بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بود.